Yazılar:
  • Sezai Karakoç'un Hatıraları - 2
  • Edebifikir Kitap Pusulası: Hatırat
  • Revü Gülütü
  • Bilgi ve Düşünce Faaliyeti
  • Sırrı Fâş Eylemek
  • yekinen
EdebiFikir logo
eylem bir kız ismi değildir!
  • Anasayfa
  • Racon
  • Sen de Yaz
  • Derin Yapılanma
  • İletişim
  • Kategoriler
    • Buz Gibi Ofsayt!
    • Deneme
    • Dergi
    • Edebifikir Haber Ajansı
    • Fikir
    • Günlük
    • Haber
    • Hatıra Saklama Ofisi
    • Haykırış
    • Hikâye
    • Hikmet
    • Karikatür
    • Mektup
    • Mısra Güzeli
    • Kitap
    • Nümayiş
    • Poetika
    • Portre
    • Söyleşi
    • Şiir
    • Sinema
    • Sorgulama
    • Video
  • Dosyalar
    • Cemil Meriç
    • İsmet Özel
    • Kitap Pusulası
    • Sezai Karakoç
    • Vasiyetim
    • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
    • Sözlük
    • 2119
    • 2050
  • Anasayfa
  • Racon
  • Sen de Yaz
  • Derin Yapılanma
  • İletişim
  • Kategoriler
    • Buz Gibi Ofsayt!
    • Deneme
    • Dergi
    • Edebifikir Haber Ajansı
    • Fikir
    • Günlük
    • Haber
    • Hatıra Saklama Ofisi
    • Haykırış
    • Hikâye
    • Hikmet
    • Karikatür
    • Mektup
    • Mısra Güzeli
    • Kitap
    • Nümayiş
    • Poetika
    • Portre
    • Söyleşi
    • Şiir
    • Sinema
    • Sorgulama
    • Video
  • Dosyalar
    • Cemil Meriç
    • İsmet Özel
    • Kitap Pusulası
    • Sezai Karakoç
    • Vasiyetim
    • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
    • Sözlük
    • 2119
    • 2050

Evler ve Senin İncinmişliğin

Nihat İlhan  |  11/01/2014  |  Kategori : Deneme   |  Okunma:2.534

ayse sasa

 

Nihat İlhan, yapayalnız bir sığınma evinde cenazesini bekleyen o kadının ellerini anlattı.

***

Zihnimin temel taşlarını yıkıyorsun. Asılı kaldığım duvarlardaki resmimi yağmalıyorsun, incinmesin diye yağmur. Acıya eğip gözlerimi, diyorsun; ey yorulmuş insan, şimdi hangi yüzyılın peşindesin? Acın darağaçlarında bir mevsim ve doğurganlığını bırakıyorsun her yere, görüyorum.

Sana da öfkeleniyor diye kuşlar, inciniyorsun. Bir balkıyışta bütün ömrün. Çaresiz havledişleri şavkıyorsun. Ne kadar kırılmışsın yeryüzünü omzunda taşımaktan, ne kadar hallemişler seni yalnızlığa doğru. Oysa sen, hiç konuşmamanın diğer adı. Dile indirgeyişlerin yazdıkları ve bir şehrin en orta yerindeki gömüsün. Kim kırdı da seni böyle yaşamaya küsüyorsun? Yaşamak, bir tünel başında görülen ışık değil miydi senin için? Şimdi sen aradığın ışığın var olmadığı için mi kendine küsüyorsun? Hem doğrusu hiçbir zaman aldanmazdın yaşamın araladıklarına. Sana gösterdiklerine hiç kanmazdın. Şimdi sende mi onlarla var oldun? Eşyan seni de mi kendisine teslim aldı? Madden tek gerçekçiliğin ve gözünde olmayanlar mabedin mi?

İndim işte bende kendime ait kumsallardan. Sana ait tükenmişlikleri geçtim. Kapalı, bir uzun yoldu bütün hazmettiklerin. Ne kadar süzüldüğünü ve dahi ilminden sürüldüğünü bildim. Ben seni yalnızlığınla tanıdım. Şimdi anlatmak istediklerim yapayalnız bir sığınma evinde cenazesini bekleyen kadın elleridir. Tebessümlerim senin kırılgan yansımalarını oluşturur. Deminde kaynayan sözler ise benim yalnızca bir anlık durgunluğumdur. Mabedimi indirdim yeryüzüne ve acıyla şavkıyabiliriz. Deniz gördüm ruhunu, onu onardım. Yazgımın başucunda oturmuş seni şerh ediyorum ve gözbebeklerim sancakların altında uyuyan bir isyandır. Belki bende öyleyimdir, belki de değilimdir. Ama şu anda sadece yaşadığım üzere şahit olduklarımı yazıyorum. İnciniyorsun kuşlardan, seni de görmediler diye. Yağmuru anlatıp, dramdan sağanaklar yapmak istiyorsun. Gözbebeklerini şerh edip, bir şehrin antolojisini yazıyorsun. Deniz kabukları var üstünde, gün ışıklarını törpülüyorsun.

Ve bunca yaşamak dediğin, erindiğimiz bir şövalye.

Şarkıları kapattım. Bugün daha uzuvsuzum. Çünkü gövdemi attım. Maddeden erindim. Sükûna erdi kalbim, yaşamanın perdelerini indirdim. Yaşamak, insanlığı inkâr etmek demişti bir cahil; doğru bildim. Karşı kıyısında ağladım kendimin. Derinliğimi yalpaladım, acıya yeni bir renk verdim. Tuhaf laflar etmek üzere üstümü giyindim. Çarşambadan çıktım yola, ruhum ağulandı. Diz büküp, güz estim. Gürzümü yağmura bırakıp sana geldim. Alıp çıkar gibiydi yüzün, bir teslimiyeti. Sana dair kelimeler biriktirdim yorgun düşmeyeyim diye. Azığım olarak bir kaç nokta toparladım. Ama şahidim olarak hiçbir şey kalmamıştı. Ses tellerimin bir gülüydü ücra yaşamak; mesh ettim, mesken tuttum. Geceyi tam vaktinde onardım, yoksa unutabilirdim. Seni inkişafından tanıdım, acıya onanışından. Bir çizgiyi dışarı taşırken gördüm seni, bir de ellerinin merhem izlerini aldım, tamamladım. Kendime ait bir sayfa ayırdım sende, sadece yorulmayayım diye. Gözlerimi indirdim, mırıldandım. Zincirini geçirmişti hâlbuki zülüf.

Yüreğimde, yüksüneyim diye.

Dedim; çağın açısını dik tutmak için çok uğraştım.

…

Sonra evler oluyorlar.

Yeryüzü her zaman yapayalnız ve ıssız bir ev gibidir. Evler ki, bizi yabancılaşmaya nazır zulümlere uğrattı. Artık evler daha bir güvensiz, daha bir sıkışmışlığı doğuruyor. Evin içinde erkek ve onu temsilen kadınlar. Çocuk, yeryüzünü ceketine koyup gitti. Düşününce kapılarımız bile ayrıldı. Kendimize çift kişilik yeni yeni yataklar bulduk. Kişilikler dahi çoğaldı. Evler, huzursuz olmanın yeni adresi. İnsanoğlu dışarıdan korktuğu için kendisini evlere kapattı. Yeryüzü taşla çalkadı. Evler, topraktan gelip taşa döndürdü bütün hünerlerimizi. Sonra, sonra birden hazır oldum.

Düşündüm ve dedim ki; evler, hep içine kapanıyorlar.

Çok yoruldum, beni evime bırakabilir misin?

Yüzüm, çok çirkin.

 

 

 

 

Tweet

Bir cevap yazın Cancel reply

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Önceki Yazı

Üsküdar

Sonraki Yazı

Sıkıntı İnfilakı

İlgili Yazılar

  • Sezai Karakoç’un Hatıraları – 2

    Sizden Gelenler
    “O güne kadar İslam, içimizde...
  • 2

    Tarhana İçen Çocukların Sosyolojisi II

    Bilal Can
    Dünyanın bu yakasındaki çocukların...
  • Sezai Karakoç’un Hatıraları – 1

    Sizden Gelenler
    Cemal Süreya'nın biz yazmayı ondan...
  • Zamana Muhalif Bir Mekân: Irgandı Köprüsü

    Muhammed Furkan Kâhya
    Köprü denilince akla, iki yeri...
Facebook
Twitter
YouTube
Instagram

Son Yorumlar

  • Bana Verilen Armağan için dönem bitiyor ve ben
  • Şimdi ya Sonra Belki de Dün için Ketebet
  • En Sevdiğimiz Kitap İsimleri için Ambrosia
  • Sırrı Fâş Eylemek için Nagehan
  • Revü Gülütü için Nesnâs
  • Revü Gülütü için Yarı donuk hevesimi ellerine veriyorum
  • Tarhana İçen Çocukların Sosyolojisi II için Kardeş
  • Sırrı Fâş Eylemek için Meclis-i Mebusan
  • Bir Başka Açıdan “Yedinci Gün” için zeynep
  • yekinen için m. fatih

Çok Okunanlar

  • Ayrılık Sevdaya Dahil
  • Doğruluk ve Gerçeklik
  • Türkçe Sözlükleri
  • Poetika Kelimesinin Tanımı ve Mahiyeti
  • Niçin Sevdiniz?
  • Suyum Unum Buğdayım
  • Ölüm Risalesi
  • “İyi de çocuk pencereden de düşebilir!”
  • Herkese Selam Sana Hasret
  • Genç Werther’in Acıları

Yazarlar

  1. Abdullah Karaca
  2. Adem Suvağcı
  3. Bahadır Dadak
  4. Bilal Can
  5. Celal Kuru
  6. Cüneyt Dal
  7. Davut Bayraklı
  8. Feyyaz Kandemir
  9. İbrahim Halil Aslan
  10. Mehmet Erikli
  11. Mehmet Raşit Küçükkürtül
  12. Mücahit Emin Türk
  13. Muhammed Furkan Kâhya
  14. Muhammet Emin Oyar
  15. Ömer Ertürk
  16. Ömer Can Coşkun
  17. Sizden Gelenler
  18. Süleyman Mete
  19. Sulhi Ceylan

Son Eklenenler

  • Sezai Karakoç’un Hatıraları – 2

    Sizden Gelenler
    19.01.2021

  • Edebifikir Kitap Pusulası: Hatırat

    Abdurrahman Mıhçıoğlu
    18.01.2021

  • Revü Gülütü

    Sizden Gelenler
    16.01.2021

  • Bilgi ve Düşünce Faaliyeti

    Salih Mirzabeyoğlu
    15.01.2021

  • Sırrı Fâş Eylemek

    Sulhi Ceylan
    14.01.2021

Çok Okunanlar

  • Ayrılık Sevdaya Dahil
  • Doğruluk ve Gerçeklik
  • Türkçe Sözlükleri
  • Racon
  • Sen de Yaz
  • Derin Yapılanma
  • Poetika Kelimesinin Tanımı ve Mahiyeti
  • Niçin Sevdiniz?
  • İletişim
  • Suyum Unum Buğdayım

Kategoriler

  • 2050
  • 2119
  • Buz Gibi Ofsayt!
  • Cemil Meriç
  • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
  • Deneme
  • Dergi
  • Dosyalar
  • Edebifikir Haber Ajansı
  • Fikir
  • Günlük
  • Haber
  • Hatıra Saklama Ofisi
  • Haykırış
  • Hikâye
  • Hikmet
  • İsmet Özel
  • Karikatür
  • Kitap
  • Kitap Pusulası
  • Mektup
  • Mısra Güzeli
  • Nümayiş
  • Orada Neler Oluyor?
  • Poetika
  • Portre
  • Sezai Karakoç
  • Şiir
  • Sinema
  • Sorgulama
  • Söyleşi
  • Sözlük
  • Vasiyetim
  • Video

Sayfalar

  • Ana Sayfa
  • Derin Yapılanma
  • Dosyalar
  • İletişim
  • Racon
  • Sen de Yaz

Seçmeler

  • 1

    Edebifikir Okur Sesi

    By Sezai Karakoç
    ‘‘Ve otomobilden inen sensin iki...
  • Anasayfa
  • İletişim
Copyright 2017 - Tüm hakları Edebifikir.com'a aittir...