Bize gösterilen kapılardan, yüzümüze kapanan kapılara, kapanması mümkün olmasa da kapanmış gibi yapılan kapılara… Hayatımız her daim bir kapıdan diğerine geçmekle sürüp gidiyor.
İnsanlar olarak, bu kapılar arasında yaşadığımız olaylarla tanınıyoruz. Sabah, kapının başlangıcı olarak saydığımız evden, evin kapılarından çıkarak sokak kapısında buluyoruz kendimizi. Sokak kapısından ekmek teknesinin kapısına kadar iki kapı arasında yankılanıyor sesimiz, soluğumuz… Ardından yine bir kapı, daha sonra bir kapı daha, en sonunda başka bir kapı daha…
Düşündün mü kapıları? Kapılar arasında mekik dokuyan insanlığı, kapısı olduğu için nasipli olan insanı, şükretmesi gerektiğini, anladın mı?
Ya kapın olmasaydı…
Kapı, bir durak, bir soluk, bir geçiş, bir giriş, bir fark, farkın farkına vardığın, ayırt ettiğin bir güzergâh. Kendine çekidüzen verdiğin, kendini yitirdiğin, kendine geldiğin, kendini unuttuğun, kendin olduğun bir aşama…
Kapı, senin olanın, sana yaslananın geçiciliğine bir işaret. Durup dinlendiğin bir gölgelik. Emin olduğun ve bu eminlik duygusu içerisinde dünyaya saldırdığın başlangıç…
Kapı, hem giriştir hem sonuç. Dünyanın ikiliklerini barındıran… Geldiğin gibi gideceğini bilmen gereken aşama. Bir düşünce biçimidir.
Kapıyı düşünürsen, insan olduğunu unutmazsın. Çünkü geldin, çünkü gideceksin. Çünkü varsın, çünkü yok olacaksın. Şimdi buradasın yarın değilsin… Kapı tüm bunları içerisinde barından bir anlam kapsülü. Dünyadan ukbaya, vardan daha vara bir yürüyüş…
Bir usuldür kapı. Belirli bir usulü vardır. Usule uymanın, uyacak olanın anlamını barındırır kapı. Eşiği barındırır, durup düşünmeyi, nereden gelip nereye gideceğini bilmeni…
Her gün sayısız kapıdan geçerken, o kapının varlığına dair hangi anlamları büyüttün kendinde? Düşündün mü, bu kapı olmasaydı ben hangi kapıda olurdum diye?
Ya yüzüne kapanan kapılar, ya sana sonuna kadar açılan kapılar, ya kapısızlık…
Her daim geçip gittiğimiz, sayısız kapı arasında sana seslenen, seni çeken, sana güzel gelen kapılar neler?
Kapı, zırhların çıkarıldığı ve en insanî hasletlerin giyildiği evin içine açılan geçiş, zırhların giyilip savaşa geçildiği tünel, ikisi arasındaki farkın farkı. Ona içeriden bakan şefkati, merhameti, sevgiyi, sıcaklığı görür, ona dıştan bakan ise sadece kapalı bir kapıyı. Öyle değil mi?
Bilal Can
Son Yorumlar