“İyi de çocuk pencereden de düşebilir!”

Mehmet Raşit Küçükkürtül | 14/01/2013 | Kategori : Dosyalar, Sezai Karakoç | Okunma:46.455

Sezai Karakoç dosyamızın yedinci yazısını Mehmet Raşit Küçükkürtül yazdı.

“Sen nerede yaşıyorsun Sunay Akın?”

***

Cemal Süreya, İkinci Yeni şiiri için önemli bir mevkie sahiptir. Sezai Karakoç’la birlikte Cemal Süreya’nın İkinci Yeni şiirinin öncüsü oldukları da öne sürülür, bence de makul bir görüştür bu. Tabiî, Oktay Rıfat’ın çöreklenmeleri, İlhan Berk’in bu şiirin rantına sulanması, pekmeze dönmüş çok şekerli kahve kıvamındaki “sol Kemalist”lerin şamatalarıyla zikrettiğim görüşün hatırı sayılır bir iltifata muhatap olmadığını görüyoruz.

Birçok kıymetli yönünün yanında Cemal Süreya, elbette hatalar da yapmıştır. Kesin bir kanaat olarak bende hâsıl olmuştur ki en büyük hatası zarını Sunay Akın’dan yana atmasıdır. Zar atma meselesini bilirsiniz, işte, Nurullah Ataç zarını Turgut Uyar’dan yana atmıştır. Sonra bunu yazmıştır. Turgut Uyar’a yapılmış en büyük kötülük de bu sanırım. Her neyse, işte bu zar meselesinden ötürü Sunay Akın, arada sırada böbürlenir de, görürsünüz televizyonlarda gazetelerde filan.

Sunay Akın, henüz bilgiç bir televizyon meddahı olarak şöhret olmadığı günlerde Milliyet gazetesinde 25 Ocak 1995 tarihinde “Köpekli Adamın Merakı” başlıklı bir yazı yazmış. Bu yazının sonlarında şu satırlara yer vermiş: “Sezai Karakoç koşmayı seviyor. Balkon adlı şiirinin son dizelerinde de, buna tanık oluruz:

Bana sormayın böyle nereye
Koşa koşa gidiyorum
Alnından öpmeye gidiyorum
Evleri balkonsuz yapan mimarların “

Buraya kadar her şey normal. Sezai Karakoç’un “Biz yarışı kaybettikten sonra da koşan atlarız” dizesini Cemal Süreya’nın dizesi zannetmesini anlatmış yazıda. Sonra mevzuyu balkon şiirine getirmiş. Dizeleri alıntıladıktan sonra da şu yorumu (!) yapmış:

“Nasıl olur da, bir şair balkonsuz bir ev düşünebilir? Sezai Karakoç şiirinde çocukları balkondan düşen annelerin dramını anlatır. İyi de, çocuk pencereden de düşebilir. Evleri penceresiz yapan mimarları alınlarından öpmeye mi koşmalı? Bu şiir taşıdığı ‘yasakçı’ anlamıyla beni hep rahatsız etmiştir.”

Şimdi ne denir bu laflara? Deveye boynun eğri demişler. Nerem doğru ki demiş. Her tarafından dökülüyor bu alıntıladığım paragraf. Sezai Karakoç, nasıl okumuş ki Sunay Akın? Bu şiirin yayınlandığı şiir ortamı hakkında ne kadar şuursuz biriyle karşı karşıyayız? O “yasakçı” garabeti de ne oluyor?

Bir kere, Sunay Bey, o kadar çerden çöpten bilgiyle, meseleyle uğraşıyorsunuz. Keşke azıcık zahmet edip bizim mimarimizde niye balkon olmadığını da biraz okusaydınız. Mahremiyet nedir, özel hayat nedir? Batı mimarîsinden niye balkon vardır, bizde niye yoktur? Bu sorulara azıcık kafa yorsaydınız! Herhalde o “yasakçı” lafının garabetini fark ederdiniz.

Bütün bu kavrayış, şiirle ünsiyet kurma çabası olmayınca çiğ, sığ lafların gelmesi de tabi sayılabilir. Nasıl oluyormuş da bir şair balkonsuz ev düşünebiliyormuş! Tabiî gülünç geliyor bu tepki insana. Yersiz yurtsuz, Türkiye’den ve Türkçeden gerekli şuuru, bilgiyi almamış bir kafanın soracağı bir soruyu yumurtlayıp “evleri balkonsuz yapan mimarlara koşan” şairi anlamak ne mümkün!

Maalesef Cemal Süreya, zarı yanlış adam için atmıştır. Tahsil cehaleti almış ve karşımızda çerden çöpten bilgilerle yüklü, boş kitaplarla yüklü bir şuursuzun ucuz meddahlığı şiir ortamında “spam” olarak dolaşmaya başlamıştır.

Sezai Karakoç Dosyası Yazıları: