Bedenin Vuslatı Topraktır

Ruh mekânda yer işgal etmez. Olduğu yere hayat verir. Bu olduğu yer, ruh için sınır değildir.

*****

Asıl olan beden değil, ruhtur. Beden; ruh için bir elbise, bir taşıt konumundadır. Bu bağlamda hayat ruhla anlaşılır. Madde mânâ ile değerini bulur.

*****

Tüm kâinat kendini insanda bulur. Kâinat insana ayna, insan Allah’a aynadır. İdrakteki aynalar kırıldıkça hakikat ortaya çıkar.

*****

Sebepler silsilesi sonsuz değildir. Tüm sebepler Allah’ta son bulur.

*****

Eşyaya değerinden fazla önem vermek, hayatı felç eder. Her halükarda ölüm göz kırparken eşyanın değeri ne olabilir?

*****

İnsanın açlığı, sonsuza ve ‘hep’e talip olması ruhundan kaynaklanır. Zira ruh O’ndandır ve O sonsuzdur.

*****

İnsanlığın ıstırabı kaybedilen ruhun ıstırabıdır. Kayıp sadece kaybedildiği yerde bulunur. Başka yerde değil.

*****

Ruh bedenden etkilenir. Kötü huylar ruhu sıkar, bunaltır. Kendi gücünü kullanamaz hale gelir. Ve güçleri gizil bir hal alır. Bu durum bir ömür sürebilir. En kötüsü, ruh bu duruma alışır.

*****

Ruh ve beden insanı oluşturur. Dünyada oldukları sürece her biri diğerine muhtaçtır.

*****

Ruh, bedene yerleşmekle vatanını bulmuş değil bilakis misafir konumuna geçmiştir. Görev bitince asıl vatanına kavuşur.

*****

Allah’a vasıl olmak dediğimizde ruhi bir vuslatı kastederiz. Yoksa maddenin (bedenin) vuslatı topraktır.

*****

Ruhunu Allah’a vasıl etmiş kişiler bedenlerinden çıkıp ruhları ile diledikleri yerlere gidebilirler. İnanmak zor ise, inanmamak kolaydır. İman bu sebeple üstündür.

*****

Fotoğraf: Dr. Tayfun Şahin

DİĞER YAZILAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir