Yazılar:
  • Üç Yüz Yirmi Altı Adım
  • Hal Bu ki
  • Sorgulama Dosyası: Ölüm deyince...
  • Ah Kılıcı - II
  • İlk Taşı Kim Atsın?
  • O Belde
EdebiFikir logo
eylem bir kız ismi değildir!
  • Anasayfa
  • Racon
  • Sen de Yaz
  • Derin Yapılanma
  • İletişim
  • Kategoriler
    • Buz Gibi Ofsayt!
    • Deneme
    • Dergi
    • Edebifikir Haber Ajansı
    • Fikir
    • Günlük
    • Haber
    • Hatıra Saklama Ofisi
    • Haykırış
    • Hikâye
    • Hikmet
    • Karikatür
    • Mektup
    • Mısra Güzeli
    • Kitap
    • Nümayiş
    • Poetika
    • Portre
    • Söyleşi
    • Şiir
    • Sinema
    • Sokağın Nabzı
    • Sorgulama
    • Video
  • Dosyalar
    • Cemil Meriç
    • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
    • Devrim
    • İsmet Özel
    • Kitap Pusulası
    • Sâdî Şirâzî
    • Sezai Karakoç
    • Sözlük
    • Vasiyetim
    • Yenilgi
    • 2119
    • 2050
  • Anasayfa
  • Racon
  • Sen de Yaz
  • Derin Yapılanma
  • İletişim
  • Kategoriler
    • Buz Gibi Ofsayt!
    • Deneme
    • Dergi
    • Edebifikir Haber Ajansı
    • Fikir
    • Günlük
    • Haber
    • Hatıra Saklama Ofisi
    • Haykırış
    • Hikâye
    • Hikmet
    • Karikatür
    • Mektup
    • Mısra Güzeli
    • Kitap
    • Nümayiş
    • Poetika
    • Portre
    • Söyleşi
    • Şiir
    • Sinema
    • Sokağın Nabzı
    • Sorgulama
    • Video
  • Dosyalar
    • Cemil Meriç
    • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
    • Devrim
    • İsmet Özel
    • Kitap Pusulası
    • Sâdî Şirâzî
    • Sezai Karakoç
    • Sözlük
    • Vasiyetim
    • Yenilgi
    • 2119
    • 2050

Yaşama Hastalığı

Mustafa Çolak  |  13/09/2012  |  Kategori : Fikir   |  Okunma:

1

 

“Hepimiz kendi dışımızdaki koşulların tutsağıyız.” Kendimizden, kendimize dair dış dünyada hiçbir şey bulamadığımız için; yaşamak, tutsaklıktır. Düşündüklerimiz ile eylerimiz farklı, hissettiklerimiz ile gördüklerimiz, hayalimizdeki insanlar ile muhatap olduklarımız çok farklı. Farklılıklar içinde kıstırılmış zavallı tutsaklarız. Yapmaya mecbur olduğumuz şeyler; hiç de yapmak istediklerimiz değil. İçimizde özgür olduğunu haykırabilecek birisi var mı?

Dış dünya kusurludur, kusurlarla doludur, kusurlu olduğu için lanetlidir. Hepimizin ise içinde kusursuzluğa hasret çeken bir yan vardır. O yanımız hariç, diğer tüm yanlarımız da kusurludur. Tüm bu yanlarımızı reddedip kusursuz tek yanda “bir” olmak varken, tüm kusurlu yanlarımızın kusurlarını kusursuzlaştırmaya çalışmak da ne? Nihayetinde tüm kusurları kusursuzca onarılsa dahi insan kusurludur, çünkü sınırlı ve sonludur. Kusursuz olan sadece sınırsız ve sonsuz olan değil midir? Kusursuza duyulan özlem acıdır ve insan ancak acıyla olgunlaşır. Bizlerse arzularımızın kurbanıyız.

Yaşamak başkalaştırıyor insanı, geliştirmiyor. Sadece farklılaşıyorsun eğer yaşıyorsan, olgunlaşmıyorsun. Olgunlaşanlar; ancak yaşayamayanlardır. Modern dünyanın, toplumsal düzenin dayattıklarını yaşamayanlar.

Kurdukları kendi iç dünyalarında tertemiz yaşamayı başarabilenlere ne mutlu! Evet, bu görünen dünyada yaşamaktansa sadece düş dünyasında yaşamak kat kat güzeldir. Dünya; yaşamak için dönmüyor. İnsan da yaşamak için doğmuyor. Her şey, ölmek için doğuyor.

“Kendimi dünya işleriyle henüz kirlenmediğim, her gizeme, her geleceğe açık olduğum o uzak gecelerde unutuyorum.” Yüzümün kızardığı günleri özledim. En ufak bir bakış, dokunuş veya söylenilen bir sözde insanın yüzünün kızarması ne asilliktir! Bu asalet temizlikten, saflıktan gelir. Her ortama yüzü kızarmadan ayak uydurabilen, “kişisel gelişim” ini tamamlamış çağımızın modern asilleri değil, gerçek asalet sahibi olan bunlardır işte: Yüzü kızaranlar.

İnsan, tanıdığı her yeni insanda kendinde olan bir eksikliği fark eder ve bu eksikliğini tamamlayarak kendini geliştirdiğini düşünür. Ama bu gelişim nereye doğru, hiç düşünmez. Edindiği her tecrübe, kişiyi hangi yöne doğru geliştirmektedir? Nerede ne yapacağını bilmeyen insan, bir de bakarsın her yerde her şeyi yapan insan oluvermiştir. Yaşamayı çok güzel öğrenmiştir!

Evet, modern dünyada “modern insan” diye tabir edilen insan profili; yaşamayı çok güzel beceren insan demektir. Güzelim utanma duygusunu yitirmiş, yırtık insandır bu çağda başarılı olan.

Ne başarı istedim, ne de kendimi geliştirmek. Buna rağmen hiçbir şey istemediğim halde, yaşamaktan ısrarla kaçtığım, kaçmaya çalıştığım halde yaşam, beni girdabının içine çekti ve zorla da olsa öğretti öğrenilmesi zorunlu çağın gerektirdiklerini. Yüzümün kızarması gereken yerlerde yüzüm kızarmaz oldu. Bazen keyifli, bazen üzüntülüydü ancak bir şekilde kabullendirdi bana istediklerini. Şimdi dönüp baktığımda sadece özlem duyduğumu hissediyorum. Saflığa, insansızlığa, yaşamsızlığa… Bu çağda yaşamak, tam manasıyla hastalıktır.

 

 

Tırnak içinde kalın yazılan cümleler Fernando Pessoa’ya aittir.

Tweet

1 Yorum

  1. küpeşte 23.10.2016 00:00:11

    Senelerdir yazmaya uğraştığım, içinde debelenip durduğum sonra vazgeçip yorulduğum cümleleri benim yerime kuran yazar .. özgür olduğumu haykırıyorum ! Bu kaotik düzende bize hayret verici bi kayırsızlıkla en doğrusunun ayak uydurmak olduğunu telkin eden herşeyin KALBEN uzağındayız. Bu tutsaklığın içindeki özgürlüktür .

    Cevapla

Bir cevap yazın Cancel reply

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Önceki Yazı

Huzursuzlar İçin Notlar

Sonraki Yazı

Acı Çekme Sanatı

İlgili Yazılar

  • İki Partili Siyasî Yapının Temelleri*

    Mehmet Raşit Küçükkürtül
    İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra...
  • Ayrı Anlamlar

    Mehmet Emir
    “Bir eşek gördüm yoncayı...
  • Erken Dönem Ütopya Örnekleri Olarak Mitoloji ve Destanlar – II

    Adem Suvağcı
    Ütopya örneği denilince akla gelen...
  • arşivsiz “edebiyat şehri” olur mu?

    Mehmet Raşit Küçükkürtül
    biyografi sahasına verdiği emeklerle...
Facebook
Twitter
YouTube
Instagram

Son Yorumlar

  • Ankara Beni Bulsun! için General
  • Hal Bu ki için Biryolcu
  • Ah Kılıcı – II için serhat
  • Sorgulama Dosyası: Ölüm deyince… için Peder bey
  • Sorgulama Dosyası: Ölüm deyince… için Tahir Tarık
  • Ah Kılıcı – II için A.b
  • Ah Kılıcı – II için ca-hill
  • Ah Kılıcı – II için Yolcu
  • Ah Kılıcı – II için gizli örgüt
  • Ah Kılıcı – II için Dıngıl Osman Tezvaran

Yazarlar

  1. Abdullah Karaca
  2. Adem Suvağcı
  3. Bahadır Dadak
  4. Bilal Can
  5. Celal Kuru
  6. Cüneyt Dal
  7. Davut Bayraklı
  8. Feyyaz Kandemir
  9. İbrahim Halil Aslan
  10. İbrahim Orhun Kaplan
  11. Mehmet Emir
  12. Mehmet Erikli
  13. Mehmet Raşit Küçükkürtül
  14. Mücahit Emin Türk
  15. Muhammed Furkan Kâhya
  16. Muhammet Emin Oyar
  17. Ömer Ertürk
  18. Ömer Can Coşkun
  19. Şadiye Sare Kaplan
  20. Sizden Gelenler
  21. Süleyman Mete
  22. Sulhi Ceylan

Son Eklenenler

  • Üç Yüz Yirmi Altı Adım

    Bilal Bahadır Kuzucuk
    19.05.2022

  • Hal Bu ki

    Ömer Can Coşkun
    18.05.2022

  • Sorgulama Dosyası: Ölüm deyince…

    EdebiFikir
    17.05.2022

  • Ah Kılıcı – II

    EdebiFikir
    15.05.2022

  • İlk Taşı Kim Atsın?

    Sulhi Ceylan
    13.05.2022

Kategoriler

  • 2050
  • 2119
  • Buz Gibi Ofsayt!
  • Cemil Meriç
  • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
  • Deneme
  • Dergi
  • Devrim
  • Dosyalar
  • Edebifikir Haber Ajansı
  • Fikir
  • Genel
  • Günlük
  • Haber
  • Hatıra Saklama Ofisi
  • Haykırış
  • Hikâye
  • Hikmet
  • İsmet Özel
  • Karikatür
  • Kitap
  • Kitap Pusulası
  • Mektup
  • Mısra Güzeli
  • Nümayiş
  • Orada Neler Oluyor?
  • Poetika
  • Portre
  • Sâdî Şirâzî
  • Sezai Karakoç
  • Şiir
  • Sinema
  • Sokağın Nabzı
  • Sorgulama
  • Söyleşi
  • Sözlük
  • Vasiyetim
  • Video
  • Yenilgi

Sayfalar

  • Ana Sayfa
  • Derin Yapılanma
  • Dosyalar
  • İletişim
  • Racon
  • Sen de Yaz

Seçmeler

  • 4

    Edebifikir Anketi: İdris Ekinci

    By EdebiFikir
    Aşkar Dergisi editörü, şair İdris...
  • Anasayfa
  • İletişim
Copyright 2017 - Tüm hakları Edebifikir.com'a aittir...