Yazılar:
  • Edebifikir Kitap Pusulası: Hatırat
  • Revü Gülütü
  • Bilgi ve Düşünce Faaliyeti
  • Sırrı Fâş Eylemek
  • yekinen
  • Tarhana İçen Çocukların Sosyolojisi II
EdebiFikir logo
eylem bir kız ismi değildir!
  • Anasayfa
  • Racon
  • Sen de Yaz
  • Derin Yapılanma
  • İletişim
  • Kategoriler
    • Buz Gibi Ofsayt!
    • Deneme
    • Dergi
    • Edebifikir Haber Ajansı
    • Fikir
    • Günlük
    • Haber
    • Hatıra Saklama Ofisi
    • Haykırış
    • Hikâye
    • Hikmet
    • Karikatür
    • Mektup
    • Mısra Güzeli
    • Kitap
    • Nümayiş
    • Poetika
    • Portre
    • Söyleşi
    • Şiir
    • Sinema
    • Sorgulama
    • Video
  • Dosyalar
    • Cemil Meriç
    • İsmet Özel
    • Kitap Pusulası
    • Sezai Karakoç
    • Vasiyetim
    • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
    • Sözlük
    • 2119
    • 2050
  • Anasayfa
  • Racon
  • Sen de Yaz
  • Derin Yapılanma
  • İletişim
  • Kategoriler
    • Buz Gibi Ofsayt!
    • Deneme
    • Dergi
    • Edebifikir Haber Ajansı
    • Fikir
    • Günlük
    • Haber
    • Hatıra Saklama Ofisi
    • Haykırış
    • Hikâye
    • Hikmet
    • Karikatür
    • Mektup
    • Mısra Güzeli
    • Kitap
    • Nümayiş
    • Poetika
    • Portre
    • Söyleşi
    • Şiir
    • Sinema
    • Sorgulama
    • Video
  • Dosyalar
    • Cemil Meriç
    • İsmet Özel
    • Kitap Pusulası
    • Sezai Karakoç
    • Vasiyetim
    • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
    • Sözlük
    • 2119
    • 2050

Tokat Günlükleri III

Abdullah Karaca  |  10/10/2014  |  Kategori : Günlük   |  Okunma:5.418

14
01

Şehir Soğuyor

Tokat gezilerimde sürekli karşıma çıkan gerçeklik şuydu: İnsanın kendine yükselmesi. Biz bu dünyaya sıfır olarak geliyoruz, yani bir başlangıç çizgimiz var. Bu işin yönünü belirlemekse yukarı ya da aşağı, yalnızca bize ait seçimler.

Çınarcık köyündeyim. Bu köyde iç dünyanıza konuk olan yeşillikler, daha önce şehirde retinalarımızı saran zehirleri temizliyor. Gözümüze de alan açıyor. Köyde uzaktan duyulan çocuk sesleri, kadınların, vakitlerini besili süt ineklerini sağmakla geçirmesi, erkeklerin hayvanların peşinde koşturuşu… Bütün bu ahenk kulaklarınıza bin yıllık Anadolu serencamının en çıplak sesi gibi geliyor. Ellerinde üvendirelerle sığırların peşinde kendi varlığını toprağa eken köylünün bir ömür boyu tevekkül içinde yaşamasına şahit oluyorsunuz.

Köy yerinde büyük hesaplar olmaz ama küçük hesapların büyütüldüğü olur. Köyde yaşamını sürdürenler her şeye rağmen birbirleriyle iç içe yaşarlar. Dargınlıkları, küskünlükleri hep birbirlerinin yüzlerine bakarak… Peki biz mesafeleri koyduğumuz insanlardan kaça kaça daha kaç kaldırım eskiteceğiz? Kendimizi kollamamız için hangi tırabzanlardan aşağı bakıp korkularımızı kontrol edeceğiz? Eğer kaçacak bir kimseniz yoksa bu sizsinizdir. Kendinizin kurbanısınızdır. Kendi koltuğunuzda kendinizi kelepçelemişsinizdir. Kurbanı olduğunuz kendinizden kurtulmanızınsa tek bir yolu var: Bir merdiven alıp kendinize yükselmek. Sıkıştığınız bu bedende kafatasınızdan dışarı açacağınız bir delik. Bu sizin kaçış yolunuz. Neşteriniz var mı?

Köyde geçirdiğim zamanlarda nereleri dolaştıysam, nerelere kendimi savurduysam hep gözlerimi bıraktım geride. Yıkandığım soğuk sular, başında ısındığım, mandalina kabuklarını dizdiğim hararetli sobalar, oynadığım köpekler, konuştuğum insanlar, güneşin batışını hüzünle izlediğim akşamlar, göz bebeklerimin tanıştığı uçsuzluk… Şimdi hepsini geride bırakmak zorundayım. Tokat günlükleri burada bitiyor. İçimi büsbütün kaplayan keder bir sızılı Türkçe’yle dışarı çıkıyor. İçim… Dışımdaki acıları seyrediyor. İçim, içime daha çok diş geçiriyor.

Her son yeni bir başlangıç. Yağmurlu ve dağları sisle kuşatılmış bir sabaha uyandım bugün. Gitmek, her mekânda beni kovalayacak bir eylem. Ardımda büyük köy türkülerini bırakıyorum. Valizim hazır. Bakışıyoruz. Ellerim onu taşımak zorunda. Kıyafetlerim; ben kokan eşyalarım. Hiç birinin bir mekânı yok.

Bir kaderden diğerine kaçıyorum.

Beni Reşadiye’ye götüren arabanın dönen tekerleklerinde gözlerim. Arabanın en önündeyim. Camlarla bir bir buluşuyor yağmur taneleri. Arabanın tekerleri olabildiğince hızlı dönüyor. Ellerimi hissediyorum ve şehir gitgide soğuyor.

02 03 04
Tweet

14 Yorum

  1. gerçek merve 15.04.2015 00:53:48

    Mus ovasi lale tarlasinda bayilmaliyim bir gün. Korkarim bu gidisle bir motorsiklete binip hizla yol alirken montum ruzgardan sismeyecek.Lapa lapa kar yagarken minareden ezan okuyamayacagima gore dinlesem bari. Gun dogumunu seyretmeye gitmeyeli yillar olmus. Hapsolduk. Bu devleti de sevmiyorum artık. Abdullah K., bu yazi bunlari hatirlatarak hic iyi yapmadi.

    Cevapla
    • merveCİ 15.04.2015 09:30:59

      işte biz seni böyle sevdik merve
      abdullah gitti
      ağlamak kaldı bize kala kala

      Cevapla
  2. Elif Bayır 14.10.2014 10:30:36

    Aynı resme bakma fırsatı bulanlardanım yıllardır. İstanbulda şehre sıkışık yaşayan bir Tokatlı olarak memlekete dönmek, şehirden kaçmaktı uzunca zaman. Geçen yıl şehrin girişine yaptıkları AVM kendime getirdi beni. Sonra köyde artık koşuşturmayan çocukları fark ettim, sadece haftasonu uğranan tarlaları. Sanırım artık Tokata gitmek, şehirden kaçmak değil.

    Cevapla
  3. mehmethan 12.10.2014 07:36:53

    görmeye göz lazım

    Cevapla
  4. Muzaffer Buyrukçu 11.10.2014 17:35:54

    Abdullah Karaca’yı çok sevdim. Günlükçülerin kralı bendim, tahtımın veliahtı odur, lütfen günlük tutmaya devam etsin.

    Cevapla
  5. Salzburg'lu 11.10.2014 13:45:42

    Bende de bu duygular yer ediyor. Peşimi bırakmayan bir ordu var sanırım ardımda.
    Ve bu sözü nadir gördüğüm adamlardan biri olarak seninle paylaşıyorum kardeşim.

    Istırap çekmemiş bir ruh, saadetten ne anlar.
    George Sand

    Cevapla
  6. you 2 11.10.2014 12:02:23

    Hoş geldiniz

    Cevapla
  7. bilemezsin 11.10.2014 00:13:09

    Yazıyı okurken hangi ruh haline girsem bilemedim.Huzunlendim mi kederlendim mi evet. Amma ote yandan danismentki emmileri kirveleri dusundukce sevinclere gark oldum

    Cevapla
  8. Gülsüm Budak 10.10.2014 20:37:47

    Mekânlar insanı takip eder,
    nerede bir varoluş mücadelesi yaşansa
    bu devinimleri yaşayan kişi kendini aramaya koyulur.

    Abdullah Karaca’nın yazılarını okuduğumda
    nedense bütün enerjim gidiyor.

    İyi mi kötü mü bilmiyorum ama yazının ve fikrin bir tesiri olduğu açık.

    Kendimi bir hiç gibi hissediyorum şu an.

    Cevapla
  9. halojen birikimler 10.10.2014 20:12:01

    3 seriyi okuyan biri olarak
    Ciddi anlamda seni merak ediyorum

    Cevapla
  10. çaycı niko 10.10.2014 18:33:28

    ben kurbanda isveç alplerindeydim. ben de hissetmedim.

    Cevapla
  11. starbucks ta türk kahvesi içen 10.10.2014 17:39:05

    ben de bu sene sivas taydım hiç böyle şeyler hissetmedim

    yaptım tatilimi döndüm

    hayat güzel bence

    Cevapla
  12. Paslı kapı 10.10.2014 17:25:56

    Arabanın tekerleri olabildiğince hızlı dönüyor. Ellerimi hissediyorum ve şehir gitgide soğuyor.

    Hoş geldin bize, içimize Abdullah!

    Cevapla
  13. Şebboy 10.10.2014 17:08:11

    mahvedici bir son

    Cevapla

Bir cevap yazın Cancel reply

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Önceki Yazı

Muşta Dergisi Çıktı

Sonraki Yazı

Uzun Çarşıya Yolculuk

İlgili Yazılar

  • 6

    Rüzgâra Tutulmuş Günler – 37

    Sulhi Ceylan
    12 Haziran 2020 – Cuma İyi, deyince...
  • 2

    sistem müsaade etmiyor

    Mehmet Raşit Küçükkürtül
    orta okul, lise sıralarında okurken...
  • 4

    Rüzgâra Tutulmuş Günler – 36

    Sulhi Ceylan
    21 Mayıs 2020 – Perşembe Kaygının...
  • 5

    Rüzgâra Tutulmuş Günler – 35

    Sulhi Ceylan
    12 Mayıs 2020 – Salı Acı,...
Facebook
Twitter
YouTube
Instagram

Son Yorumlar

  • En Sevdiğimiz Kitap İsimleri için Ambrosia
  • Sırrı Fâş Eylemek için Nagehan
  • Revü Gülütü için Nesnâs
  • Revü Gülütü için Yarı donuk hevesimi ellerine veriyorum
  • Tarhana İçen Çocukların Sosyolojisi II için Kardeş
  • Sırrı Fâş Eylemek için Meclis-i Mebusan
  • Bir Başka Açıdan “Yedinci Gün” için zeynep
  • yekinen için m. fatih
  • Kütüphanemizde duran ama okumadığımız kitaplar bize ne öğretir? – 5 için kütüphanesinden uzak üniversiteli
  • yekinen için Meclis-i Şuara

Çok Okunanlar

  • Ayrılık Sevdaya Dahil
  • Doğruluk ve Gerçeklik
  • Türkçe Sözlükleri
  • Poetika Kelimesinin Tanımı ve Mahiyeti
  • Niçin Sevdiniz?
  • Suyum Unum Buğdayım
  • Ölüm Risalesi
  • “İyi de çocuk pencereden de düşebilir!”
  • Herkese Selam Sana Hasret
  • Genç Werther’in Acıları

Yazarlar

  1. Abdullah Karaca
  2. Adem Suvağcı
  3. Bahadır Dadak
  4. Bilal Can
  5. Celal Kuru
  6. Cüneyt Dal
  7. Davut Bayraklı
  8. Feyyaz Kandemir
  9. İbrahim Halil Aslan
  10. Mehmet Erikli
  11. Mehmet Raşit Küçükkürtül
  12. Mücahit Emin Türk
  13. Muhammed Furkan Kâhya
  14. Muhammet Emin Oyar
  15. Ömer Ertürk
  16. Ömer Can Coşkun
  17. Sizden Gelenler
  18. Süleyman Mete
  19. Sulhi Ceylan

Son Eklenenler

  • Edebifikir Kitap Pusulası: Hatırat

    Abdurrahman Mıhçıoğlu
    18.01.2021

  • Revü Gülütü

    Sizden Gelenler
    16.01.2021

  • Bilgi ve Düşünce Faaliyeti

    Salih Mirzabeyoğlu
    15.01.2021

  • Sırrı Fâş Eylemek

    Sulhi Ceylan
    14.01.2021

  • yekinen

    Feyyaz Kandemir
    13.01.2021

Çok Okunanlar

  • Ayrılık Sevdaya Dahil
  • Doğruluk ve Gerçeklik
  • Türkçe Sözlükleri
  • Racon
  • Sen de Yaz
  • Derin Yapılanma
  • Poetika Kelimesinin Tanımı ve Mahiyeti
  • Niçin Sevdiniz?
  • İletişim
  • Suyum Unum Buğdayım

Kategoriler

  • 2050
  • 2119
  • Buz Gibi Ofsayt!
  • Cemil Meriç
  • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
  • Deneme
  • Dergi
  • Dosyalar
  • Edebifikir Haber Ajansı
  • Fikir
  • Günlük
  • Haber
  • Hatıra Saklama Ofisi
  • Haykırış
  • Hikâye
  • Hikmet
  • İsmet Özel
  • Karikatür
  • Kitap
  • Kitap Pusulası
  • Mektup
  • Mısra Güzeli
  • Nümayiş
  • Orada Neler Oluyor?
  • Poetika
  • Portre
  • Sezai Karakoç
  • Şiir
  • Sinema
  • Sorgulama
  • Söyleşi
  • Sözlük
  • Vasiyetim
  • Video

Sayfalar

  • Ana Sayfa
  • Derin Yapılanma
  • Dosyalar
  • İletişim
  • Racon
  • Sen de Yaz

Seçmeler

  • Bağdatlı Süleyman Bey’den Mahmut Şevket Paşa’ya Genetik İhanet

    By Davut Bayraklı
    Sultan Abdülhamid’in saltanatı boyunca...
  • Anasayfa
  • İletişim
Copyright 2017 - Tüm hakları Edebifikir.com'a aittir...