kerziban nenem öldü

hakkında birçok şey yazmak mümkün. ancak onu tarihe bir vasfıyla kaydetmek yerinde olur diye hissediyorum: artık yeryüzünde ibadet eder gibi, vakur gözyaşlarıyla hiç kimse anlamayacak, anlatamayacak maraş’ın istiklalinde “allah, allah!” diye zikreden emzikli bebek hıdır’ın hikâyesini. kayınvalidesinin, maraş çete harbinde kucağındaki emzikli bebeği hıdır’la idrak ettiğini ve bebeğin “allah, allah!” diye zikrettiği o gece sabaha doğru zafer haberinin ulaştığını bizlere kimse anlatmayacak. bunu sadece kerziban nenem anlatırdı. artık anlatan kimse kalmadı. allah ona rahmet etsin. inşallah cennette buluşuruz da gene anlatır.

 

mehmet raşit küçükkürtül