Sen İnsansın

Edebifikir’in  ‘Sen İnsansın’ bildirisi… Okumak mı kolay, yaşamak mı?

***

İnsan; kendi çaresizliğinde kendine çare ararken tüm çöplükleri es geçer. Bazen de tüm gerçekleri. İnsan kendi kımıltısı yüzünden bir kristal dünyayı yıkar da geçer, insan kendi acziyetinden korkar fakat bunu belli etmemek için olanca gücüyle firavunlaşır.

Dur! Elini tutmamıza izin ver. Korkma! Bize güven. Dur ve dinle. Bir kez olsun dinle!

Çünkü biz, kendimizi kendimize anlatırken bunu yaptık. Kalp, dedik tüm aklımızla bilinmeyenleri bilmeye hazırdır. Kalp, dedik ve kalbimizi olabildiğince açtık.

Kavramlar deryasına dalıp, ortada bırakmayacağız seni. Sadece kapitalizm diyeceğiz… İnsanın kalbini kendi iç dünyasından kopartıp metaya çeviren güç. Sen, kalbini metalara çarpa çarpa incittin. Onun tüm kırılganlığını geçirmek için kendine putlar yaptın. Putlar, insanın gerçeği görmesinin önünde olan engeller. Put: Hak etmediği değeri alan her şey.

Putlar. Dur ve dinle!  Senin put formun kapitalizmin sana sunduğu formlardadır. Hep çalıştın, hep didindin. Koşturarak çalıştın ve koşturarak tükettin. Sana verilenlerle, senden istendiği gibi yaşadın.

Hızlı yaşamaya ikna ettiler seni. Daha çok çalışmaya, daha çok kazanmaya, daha çok istemeye yani! Daha çok tüketmeye yani! Sen tükettikçe birileri doydu ama sen tükendin. Kabullendin; hızlı gittin, hızlı yedin, hızlı içtin, hızlı konuştun, hızlı okudun… Dur ve yaşlı dünyanın kendi duruşunu izle. Dinle, evrendeki sessizlik kalbine sesleniyor. “Kendine dön, kalbine!”

Evine dön. Ev yani kalbin. Senin gerçek evin. Kalbine dön ve bir kalbinin olduğunun farkına var. Dinle de bak, kalbin ne istiyor… Zira bu, köprüden önce son çıkış olabilir.

Artık zorlayıcı kurumlara ve toplumsal bazlı hiyerarşilere karşı olmalısın.

Hayatı okumak, varlığın özüne bir çağrıdır. Dünyada yer işgal etmenin bir bedeli olduğunun farkındalığını idrak etmelisin.

Okumak; düşünmek, düşlerde düş kurmak, hayatın anlamını aramak, mustazafların nefesini içinde hissetmek, kısacası erdemli bir varoluşu zorunlu kılar. Bu zorunluluğu en derininde hisset artık.

Kâinatın sessiz ve kadim müziğini dinlemelisin. Tek güvencemiz, her insanın hâlâ bir vicdanı olduğuna inanmamızdır. Sen de inan. Yoksa elimizde hiçbir şey kalmadı demektir.

Kâinatın mayasında aşk vardır ve yaratılışımızın sebebi de aşktır. Âşık ol, maşuk ol, aşk ol.

Zamanı avuçların ile kanırtmanın zamanı geldi. Kendi avuçlarından ve zamandan akan kan ile yıkanmalı bu dünya ve yıka şehrini.

Seni senden etmeden önce, onlara ve kendine kim olduğunu hatırlat. SEN, İNSANSIN!