Muhammet Emin Oyar, bekârlığın sebebini bulmuş…
***
Güneş batmak üzereydi. Genç, günün yorgunluğuyla ayaklarını sürte sürte kaldırımda ilerliyordu. Birden karşısına, kolunda sepetiyle bir çiçekçi çıktı ve “Abe abicim, almaz mısın sevdiğine şu güllerden?” diye sordu. Çiçekçinin sepeti ağzına kadar kırmızı gül doluydu. Anlaşılan bugün işleri pek de iyi gitmemişti. Belki daha siftah bile yapmamıştı. Genç, yorgunluğunu ve ilgisizliğini belli ederek “Ben bekârım” dedi ve yoluna devam etti. Çiçekçi kadın da gencin arkasından, “Ep bu otobüslere ve tramvaylara konan tekli koltuklar yüzünden oluyu bütün bunlar. Erkes önce orlara oturuyu. Belediye bizim ekmeemizle oynuyu ep” diyerek serzenişte bulundu.
Bulduğu bahaneye kendisi de şaşırdı. Söylediğini kaç kişinin duyduğunu öğrenmek istercesine etrafına bakındı. Çevresindekiler de şaşkın gözlerle ona bakıyordu. Ne yaptığını bilmez halde yanındaki ağacın önünde oturan tartıcı çocuğa elindeki kırmızı gülü verdi ve oradan hemen uzaklaştı. Gül yüzüyle gülümsedi çocuk.
1 Yorum