Yazılar:
  • Demli Demlik
  • Edebiyat ve Utanç
  • Yeni Kitaplar, Yeni Ufuklar...
  • Mutlu Olma Sakın
  • Reel Politiğin Kâhini: Carl Schmitt
  • Tarih Nedir?
EdebiFikir logo
eylem bir kız ismi değildir!
  • Anasayfa
  • Racon
  • Sen de Yaz
  • Derin Yapılanma
  • İletişim
  • Kategoriler
    • Buz Gibi Ofsayt!
    • Deneme
    • Dergi
    • Edebifikir Haber Ajansı
    • Fikir
    • Günlük
    • Haber
    • Hatıra Saklama Ofisi
    • Haykırış
    • Hikâye
    • Hikmet
    • Karikatür
    • Mektup
    • Mısra Güzeli
    • Kitap
    • Nümayiş
    • Poetika
    • Portre
    • Söyleşi
    • Şiir
    • Sinema
    • Sorgulama
    • Video
  • Dosyalar
    • Cemil Meriç
    • İsmet Özel
    • Kitap Pusulası
    • Sezai Karakoç
    • Vasiyetim
    • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
    • Sözlük
    • 2119
    • 2050
    • Devrim
    • Yenilgi
  • Anasayfa
  • Racon
  • Sen de Yaz
  • Derin Yapılanma
  • İletişim
  • Kategoriler
    • Buz Gibi Ofsayt!
    • Deneme
    • Dergi
    • Edebifikir Haber Ajansı
    • Fikir
    • Günlük
    • Haber
    • Hatıra Saklama Ofisi
    • Haykırış
    • Hikâye
    • Hikmet
    • Karikatür
    • Mektup
    • Mısra Güzeli
    • Kitap
    • Nümayiş
    • Poetika
    • Portre
    • Söyleşi
    • Şiir
    • Sinema
    • Sorgulama
    • Video
  • Dosyalar
    • Cemil Meriç
    • İsmet Özel
    • Kitap Pusulası
    • Sezai Karakoç
    • Vasiyetim
    • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
    • Sözlük
    • 2119
    • 2050
    • Devrim
    • Yenilgi

Mandalina

Abdullah Karaca  |  25/11/2014  |  Kategori : Hikâye   |  Okunma:4.316

7
140505

Eve girdiğinde kendini gök mavisi boyalı odasında buldu. Cüssesini yatağa devirmişti. Üzerindeki elbiseleri çıkarmadan öylece tavana bakakaldı. Elinde taşıdığı karton kesedeki mandalinalar yataktan birer birer düşerek halıya yuvarlanıyordu. Aklına neden uzun zamandır yalnız yaşadığı takılmıştı. Eline değen pike örtüsünü hissetti, sert bir dokusu vardı. Eliyle örtüyü, yataktaki cansız duruşunu bozmadan göz hizasına kadar kaldırdı. Bir süre baktı, pikeyi bıraktı. Bu sırada kapı çaldı, yataktan bir hamleyle doğruldu, derin bir nefes aldı.

Gabriel ailesinden kalan bu küçük evde yirmi altı yıldır yalnız yaşıyordu. Kapı tekrar çaldı. Elini şakağına götürdü. Yüzünün ne kadar da soğuk olduğunu hissetti. O an evin soğuduğunu anladı. Parmaklarını elmacık kemiğinin üzerinde gezdirdi. Sol elmacık kemiğinde bir iz vardı. Küçükken kavga ettiği sokak arkadaşlarından hatıra kalan bir yaraydı bu. Hırçın geçen çocukluğunu hatırladı. On altı yaşına kadar yaptığı hırsızlıkları… Kapı tekrar çaldı. Gabriel yere düşen mandalinalardan birini avucuna aldı, altından kıvırarak soymaya başladı. Kabuktan çıkan kokuları burnuna çekti. Üniversitede sevdiği kızın kendisini reddedişini hatırladı, zira kız o sırada pencere önünde soyduğu mandalinaları yiyordu. Hem de ne yiyiş! Kızın suratındaki alaycı ve küstah tavır bir insan suratında bu kadar büyük bir anlama kavuşamazdı. Aptallık kendisindeydi, okulun en güzel kızının yanına gitme cesaretini hangi özelliğinden alabilirdi ki? Aslında darılacak bir şey de yok gibiydi, kız okuldaki hemen hemen bütün erkekleri reddediyordu çünkü. Bunu aklına getirdi, biraz olsun içi rahatlamıştı, elinde soyduğu mandalinaları büyük bir iştahla ağzına attı. Kapı tekrar çalıyordu. Gabriel ev terliğini giydi, odadan dışarı üç adım attı, sağa döndü. Kapıyı açtı, kimse yoktu. Geri dönüp salona yürüdü, pikabın yanına geldi. İğneyi plağın üzerine yerleştirdi. O, ev içinde gezindikçe arkada çalan şarkı daha tok ve yankılı bir sese dönüşüyordu. Gabriel tekrar gök mavisi boyalı odasına geçti. Yerdeki mandalinalardan birini aldı. Mandalinayı yavaş yavaş soyuyordu bu kez. Bir anda o kız düştü kalbine… Genç adamın gözleri doluyordu… İlk kez bir mandalina kokusu, içindeki üşengeç adamı yerinden kaldırmıştı. Her zaman, içinde büyük gerilimler yaşatan pencere önüne kadar yürüdü. Sıcak sıcak inen gözyaşları elmacık kemiğinden bir kavis alarak çenesine doğru yol almaktaydı. Gabriel’in ifadesiz yüzü, yontulan bir heykelin formlaşması gibi yavaş yavaş beliren bir alaycı ifadeye dönüşmüştü. Ondan sonra Gabriel’i kimse ne gülerken ne de ağlarken gördü. Yüzünde her zaman, kimselerin bilemediği bu ifadeyle yaşlandı.

 

Abdullah Karaca

 

 

 

Tweet

7 Yorum

  1. Abdurrahman 01.08.2015 23:24:09

    Koku… Anıları en hızlı bir şekilde hatırlamamıza yardımcı olan bir duyuymuş .. Öyle demişti abinin biri

    Cevapla
  2. saadetli günler 26.11.2014 00:06:12

    zor olan şu ki,
    bu kadar sade bir hikaye ipince bir delikten geçen
    atlantik okyanusu gibi büyük bir debiyle okuyucusuna ulaşıyor.

    Cevapla
  3. gogolun paltosunun cepkenindeki sökük iplik 25.11.2014 21:26:32

    yazar, tasarlayıp çizdiği kadar okuduğu takdirde, hikayeciliği kesinlikle sesini bulacak, cızırtısız, net.

    sevgili yazar, sana 45’lik plak sesi değil, Beats’in ses kalitesini vaat ediyorum. vaat mi vaad mi, onu da bi zahmet sulhi ceylan söylesin.

    evet, ses bulma meselesi uzun zamandır işlenmiyordu. denedim.

    …
    Cüssesini yatağa devirmiş
    Üzerindeki elbiseleri çıkarmadan
    Elinde taşıdığı
    birer birer düşerek halıya yuvarlanıyordu
    Aklına neden uzun zamandır yalnız yaşadığı
    Kabuktan çıkan kokular
    elinde soyduğu mandalinalar
    Sıcak sıcak inen gözyaşları
    yontulan bir heykelin formlaşması

    Cevapla
  4. hayri pıtır 25.11.2014 19:27:19

    gayet organik ve mevsiminde bir hikâye. sera hikâyelerine son!

    Cevapla
  5. gerçek merve 25.11.2014 18:18:17

    gayet güzel. gabriel isminin tercih edilmesine rağmen güzel. ama şapka değil.

    Cevapla
  6. kudret ve cemal 25.11.2014 17:29:18

    temiz bir kurgu.gayet iyi

    Cevapla
  7. u'ka-sung 25.11.2014 16:16:59

    bu öykü 2. ci oldu
    akaraca yeni bir türe başlamış hayırlı olsun

    Cevapla

hayri pıtır için bir cevap yazın Cancel reply

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Önceki Yazı

“Kafa Ütüleme Gömlek Ütüle”

Sonraki Yazı

Lirik – Metafizik Şiir

İlgili Yazılar

  • 6

    Dut Ağacı

    Celal Kuru
    Yazar: Merhabalar. Yeni yazdığım...
  • 1

    Mesai

    Cüneyt Dal
    Sokağın başında bekliyorum. Bu ara...
  • 3

    Bodur

    Celal Kuru
    Bodur, çirkinliğin tarihi yeniden...
  • 1

    Gerçek Kesit

    Mehmet Emir
    I. Uyananlar uydu. Paçasın...
Facebook
Twitter
YouTube
Instagram

Edebifikir Radyo

Son Yorumlar

  • Demli Demlik için Muhammed Ali Fırtına
  • Demli Demlik için İnsan olmaya çalışıyorum
  • Demli Demlik için Pars
  • Sermest Gezegeni Radyo Programı için EdebiFikir
  • Sermest Gezegeni Radyo Programı için Nagehan
  • yekinen için furkan
  • Hayat Denen Soru İşareti için bu fotoğraflar
  • Bu Yazı Sadece Öğretmenler İçin Yazılmadı! için canevinden
  • Yenilgi Yenilgi Büyüyen Yıllar Vardır için Reel okur
  • Yenilgi Yenilgi Büyüyen Yıllar Vardır için Obsidyen

Çok Okunanlar

  • Ayrılık Sevdaya Dahil
  • Doğruluk ve Gerçeklik
  • Türkçe Sözlükleri
  • Poetika Kelimesinin Tanımı ve Mahiyeti
  • Niçin Sevdiniz?
  • Suyum Unum Buğdayım
  • Ölüm Risalesi
  • “İyi de çocuk pencereden de düşebilir!”
  • Herkese Selam Sana Hasret
  • Genç Werther’in Acıları

Yazarlar

  1. Abdullah Karaca
  2. Adem Suvağcı
  3. Bahadır Dadak
  4. Bilal Can
  5. Celal Kuru
  6. Cüneyt Dal
  7. Davut Bayraklı
  8. Feyyaz Kandemir
  9. İbrahim Halil Aslan
  10. Mehmet Erikli
  11. Mehmet Raşit Küçükkürtül
  12. Mücahit Emin Türk
  13. Muhammed Furkan Kâhya
  14. Muhammet Emin Oyar
  15. Ömer Ertürk
  16. Ömer Can Coşkun
  17. Sizden Gelenler
  18. Süleyman Mete
  19. Sulhi Ceylan

Son Eklenenler

  • Demli Demlik

    Davut Bayraklı
    07.03.2021

  • Edebiyat ve Utanç

    EdebiFikir
    06.03.2021

  • Yeni Kitaplar, Yeni Ufuklar…

    Cüneyt Dal
    05.03.2021

  • Mutlu Olma Sakın

    Sulhi Ceylan
    04.03.2021

  • Reel Politiğin Kâhini: Carl Schmitt

    Muhammed Furkan Kâhya
    03.03.2021

Çok Okunanlar

  • Ayrılık Sevdaya Dahil
  • Doğruluk ve Gerçeklik
  • Türkçe Sözlükleri
  • Racon
  • Sen de Yaz
  • Poetika Kelimesinin Tanımı ve Mahiyeti
  • Derin Yapılanma
  • Niçin Sevdiniz?
  • Suyum Unum Buğdayım
  • Ölüm Risalesi

Kategoriler

  • 2050
  • 2119
  • Buz Gibi Ofsayt!
  • Cemil Meriç
  • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
  • Deneme
  • Dergi
  • Devrim
  • Dosyalar
  • Edebifikir Haber Ajansı
  • Fikir
  • Günlük
  • Haber
  • Hatıra Saklama Ofisi
  • Haykırış
  • Hikâye
  • Hikmet
  • İsmet Özel
  • Karikatür
  • Kitap
  • Kitap Pusulası
  • Mektup
  • Mısra Güzeli
  • Nümayiş
  • Orada Neler Oluyor?
  • Poetika
  • Portre
  • Sezai Karakoç
  • Şiir
  • Sinema
  • Sorgulama
  • Söyleşi
  • Sözlük
  • Vasiyetim
  • Video
  • Yenilgi

Sayfalar

  • Ana Sayfa
  • Derin Yapılanma
  • Dosyalar
  • İletişim
  • Racon
  • Sen de Yaz

Seçmeler

  • 5

    Dünyanın Dönüş Hızı

    By EdebiFikir
    Ömer Can Coşkun, yeni bir hikâyesiyle...
  • Anasayfa
  • İletişim
Copyright 2017 - Tüm hakları Edebifikir.com'a aittir...