Yazılar:
  • Ah Kılıcı - II
  • İlk Taşı Kim Atsın?
  • O Belde
  • Nutellanâme
  • Balığın Karnı
  • Sorgulama Dosyası: Gökdelenler
EdebiFikir logo
eylem bir kız ismi değildir!
  • Anasayfa
  • Racon
  • Sen de Yaz
  • Derin Yapılanma
  • İletişim
  • Kategoriler
    • Buz Gibi Ofsayt!
    • Deneme
    • Dergi
    • Edebifikir Haber Ajansı
    • Fikir
    • Günlük
    • Haber
    • Hatıra Saklama Ofisi
    • Haykırış
    • Hikâye
    • Hikmet
    • Karikatür
    • Mektup
    • Mısra Güzeli
    • Kitap
    • Nümayiş
    • Poetika
    • Portre
    • Söyleşi
    • Şiir
    • Sinema
    • Sokağın Nabzı
    • Sorgulama
    • Video
  • Dosyalar
    • Cemil Meriç
    • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
    • Devrim
    • İsmet Özel
    • Kitap Pusulası
    • Sâdî Şirâzî
    • Sezai Karakoç
    • Sözlük
    • Vasiyetim
    • Yenilgi
    • 2119
    • 2050
  • Anasayfa
  • Racon
  • Sen de Yaz
  • Derin Yapılanma
  • İletişim
  • Kategoriler
    • Buz Gibi Ofsayt!
    • Deneme
    • Dergi
    • Edebifikir Haber Ajansı
    • Fikir
    • Günlük
    • Haber
    • Hatıra Saklama Ofisi
    • Haykırış
    • Hikâye
    • Hikmet
    • Karikatür
    • Mektup
    • Mısra Güzeli
    • Kitap
    • Nümayiş
    • Poetika
    • Portre
    • Söyleşi
    • Şiir
    • Sinema
    • Sokağın Nabzı
    • Sorgulama
    • Video
  • Dosyalar
    • Cemil Meriç
    • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
    • Devrim
    • İsmet Özel
    • Kitap Pusulası
    • Sâdî Şirâzî
    • Sezai Karakoç
    • Sözlük
    • Vasiyetim
    • Yenilgi
    • 2119
    • 2050

Agamben ve Kolonyalizm

Arif Akbaş  |  19/12/2015  |  Kategori : Kitap   |  Okunma:

Giorgio Agamben’i çalışmalarında en çok etkileyen iki filozof Martin Heidegger ve Walter Benjamin oldu. Hatta özellikle Benjamin’in eserlerinin bir araya getirilerek İtalyanca çevirilerinin yapılmasını bizzat o sağlamıştı. Benjamin’in felsefi ve estetik düşüncelerini Heidegger’e karşı bir panzehir olarak gördüğünü de açıklamıştı. 1981 yılında o Benjamin’in kaybolmuş eserlerinin müsveddelerini Fransa Milli Kütüphanesinin arşivlerinde bulmuştu. [The Signature of All Things: On Method, s.7] (Benjamin’in bu müsveddeleri Paris’ten kaçarken arkadaşı Georges Bataille’e verdiği anlaşılmıştı.)Benjamin’in “Tarih Kavramı Üzerinde” adlı denemesi ile Agamben’in bazı fikirlerinin örtüşmesi, onun Benjamin’den derin bir şekilde etkilendiğini de göstermekteydi. 90’lı ve 2000’li yıllara gelindiğinde ise Agamben, hukuk filozofu Carl Schmitt ile aralarında geçen tartışmayı saymazsak,Fransız entelektüel Michel Foucault’nun ortaya çıkarttığı kavramların geliştirilip derinleştirilmesi üzerine yoğunlaştı.

Agamben, siyaset felsefesini Aristo’nun ‘Politika’, ‘Nikomakhosa Etik’ ve ‘Can Üzerine’ gibi eserlerini dikkate alarak geliştirdi. Jean-Luc Nancy’in ‘Açılan Cemiyet’i hakkında yazdığı ‘The Coming Community’ ile fikirleri daha da olgunlaştı. [Özellikle; ‘istisna hali’ (state of exception) ‘notstand’ vb..] Agamben, daha sonra Hannah Arendt ile Foucault’un totalitarizm ve biyo-politik konularındaki çalışmalarına bir karşıt olarak gördüğü ‘kutsal insan’ konusunu inceleyen bir dizi çalışma hazırladı. İstisna Hali, Dilin Kutsal Yemini: Hüküm sürmenin arkeolojisi, İdare ve Muhteşemlik: Ekonomi ve idarenin teolojik geneolojisi, Arşiv ve Tanık, Resmi Arkeoloji, Çok yüksek fakirlik: Manastır kuralları ve hayat şekli bu eksende yazılmış kitaplardı.

Bio-iktidarın simgesi olarak Roma hukukunda bulunan simge ‘Homo Sacer’ yani kutsal insan’dı. Roma hiç şüphesiz kolonyal bir devlet olarak sistemini kölelerin üzerindeki hâkimiyet esasına göre oluşturmuştu. Sömürgeci ya da emperyalist sistemde madun (subaltern) olan, baskı altında kalan kitleler bio-politik iktidar açısından sadece “bio” özelliklere haiz idiler. ‘Kutsal İnsan’, kitabında; insanın biyolojik varoluşunu ‘çıplak hayat’ olarak kavramsallaştırılırken, Agamben’e göre bütün bu süreçte söz konusu olan, yaşamın siyasi düzenin içine dâhil edilmesi, aslında egemen iktidarın kendisini de kuran kökensel bir edimle iktidarın çıplak hayat üzerinde egemenlik kurmasıydı. (Ayrıntı Y.) “Kutsal İnsan, siyaset felsefesindeki yerleşik düşünme kalıpları ve tanımlardan vazgeçerek okunmayı gerektiren ve Debord’un Gösteri Toplumu’ndan Negrive Hardt’ın İmparatorluk’una giden özel çizgiye ait bir kitaptır. Marx, radikal kişinin köklere gitmesini bilen kişi olduğunu söylüyordu. Giorgio Agamben’in Kutsal İnsan’ı Eski Roma hukukundan modern devletin toplama kamplarına Batı’nın yasal düzeniyle iktidar düzeninin köklerine gittiği için radikal bir kitap” (A.g.e.) sayılmıştı.

Marcelo Svirsky ve Simone Bignall birkaç yıl önce yayımladıkları “Agamben ve Kolonyalizm” [Agamben and Colonialism, 2012] kitabında; onun fikirlerinin post-kolonyal teori bağlamında paylaşılan politik kaygıları keşfetmek için kılavuz niteliğinde olduğunu söylüyordu. ‘İstisnai devlet uygulamaları’ ve ‘çıplak hayat’ gibi kavramların sömürge sonrası dünyadaki olayların varlığı ile kritik bir ilişkisi bulunmaktaydı. Rusya, İsrail ve Filistin, Afrika, Amerika, Asya ve Avustralya gibi sömürge, dışlanma, ırkçılık ve sömürgecilik sonrası demokrasi sorunlarını vb. deneyim şartlarının oluştuğu ülkeler olarak karşımıza çıkmaktaydı.

Agamben ve Kolonyalizm, dört bölümden oluşan bir çalışma: I-Kolonyal İstisna Durumları, II-Kolonyal Bağımsızlık, III-Sade Yaşam ve Biopolitikalar’dan başka son bölümde ise IV-Metod, Tarih ve Potansiyel konusu işlenmiş. Y. Şenhav ilk bölümde günümüz dünyasındaki emperyalizm ve ayrıcalıklara açıklık getirmeye çalışıyor. Svirsky ve Bignall’ın bu derleme çalışmasında benim dikkatimi çeken diğer önemli metinler; Sergei Prozorov’un ‘Karmaşanın Yönetimi: Post-komünist Rusya’da istisna halleri’, Marcela Svirsky’in ‘Kuraldışı Kültür Politikaları’, Mark Rifkin’in ‘Agamben İndigenizmi’, Stephen Morton, ‘Kenya’nın Sömürgeleştirilmesi ve Agamben okumaları’ hakkında yazmışlar. Agamben’in fikirlerine göre Güney Afrika’nın sömürgeleştirilme durumunu Stewart Motha tartışıyor. Kitapta en ilgi çekici bölümlerden biri olan biopolitika kısmında ‘Libya ve Kolonyal Amnesia’, ‘Gazze’yi Terketmek’, ‘Kolonyal Tarihçiler’ gibi alt başlıklar bulunuyor.

Günümüzde birçok devletin oluşturduğu kamplar ve hapishaneler istisnai devlet kuralların her daim geçerli olduğu alanlardır. (İtalya’nın Libya işgalinde kurduğu açık hava hapishaneleri, Rusya’daki Gulag Takımadaları, Amerika’nın Guantanamo Kampı yahut İsrail’in utanç duvarıyla çevrelediği Batı Şeria vb.leri)Koloniler/kamplar dışlama, terk ve farklı şiddet uygulamaları için kurulur. İstisnaları bulanan bir devlet içinde bios [vatandaş] ve zoe [kutsal insan] arasındaki ayrım yargı gücüne sahip olanlar tarafından yapılır. Bu ayrımın farkında olan bir kitle bu yüzden tüm yargı bürokrasisinin kadrolarını ele geçirmeyi vazife bilmiş ve 17 Aralık’ta da yargı darbesi yapmaya cüret etmişti. Mısır ve Ukrayna’da istisna kurallar isteyenler bir şekilde başarılı oldu. Bizim ‘altın nesil’ çuvallamasaydı eğer bizde istisna bir ülkede yaşıyor olurduk…

Beyaz Arif Akbaş

Tweet

Bir cevap yazın Cancel reply

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Önceki Yazı

Umrandan Uygarlığa

Sonraki Yazı

Usulca Tıklayın

İlgili Yazılar

  • Yapıştırma Bıyık

    EdebiFikir
    Künye: Salah Birsel, Yapıştırma...
  • Taşları Yemek Yasak

    EdebiFikir
    Künye: Taşları Yemek Yasak, İsmet...
  • Düşman Kazanmak Sanatı

    EdebiFikir
    Künye: Düşman Kazanmak Sanatı,...
  • Osmanlı İstanbul’unda Ramazan Kültürü ve Ramazan Sofraları

    EdebiFikir
    Künye: Osmanlı İstanbul’unda...
Facebook
Twitter
YouTube
Instagram

Son Yorumlar

  • Ah Kılıcı – II için A.b
  • Ah Kılıcı – II için ca-hill
  • Ah Kılıcı – II için Yolcu
  • Ah Kılıcı – II için gizli örgüt
  • Ah Kılıcı – II için Dıngıl Osman Tezvaran
  • Ah Kılıcı – II için A.b
  • 15 Maddede Ali Emîrî Efendi için Seçil
  • Ahmet Haşim: Müslüman Saati için Seçil
  • Ahmet Haşim: Müslüman Saati için Burak
  • Ankara Beni Bulsun! için serdar

Yazarlar

  1. Abdullah Karaca
  2. Adem Suvağcı
  3. Bahadır Dadak
  4. Bilal Can
  5. Celal Kuru
  6. Cüneyt Dal
  7. Davut Bayraklı
  8. Feyyaz Kandemir
  9. İbrahim Halil Aslan
  10. İbrahim Orhun Kaplan
  11. Mehmet Emir
  12. Mehmet Erikli
  13. Mehmet Raşit Küçükkürtül
  14. Mücahit Emin Türk
  15. Muhammed Furkan Kâhya
  16. Muhammet Emin Oyar
  17. Ömer Ertürk
  18. Ömer Can Coşkun
  19. Şadiye Sare Kaplan
  20. Sizden Gelenler
  21. Süleyman Mete
  22. Sulhi Ceylan

Son Eklenenler

  • Ah Kılıcı – II

    EdebiFikir
    15.05.2022

  • İlk Taşı Kim Atsın?

    Sulhi Ceylan
    13.05.2022

  • O Belde

    Tahir Tarık Balıkçı
    12.05.2022

  • Nutellanâme

    Adem Suvağcı
    10.05.2022

  • Balığın Karnı

    Sizden Gelenler
    09.05.2022

Kategoriler

  • 2050
  • 2119
  • Buz Gibi Ofsayt!
  • Cemil Meriç
  • Darbe Gecesi Ne Yaptınız?
  • Deneme
  • Dergi
  • Devrim
  • Dosyalar
  • Edebifikir Haber Ajansı
  • Fikir
  • Genel
  • Günlük
  • Haber
  • Hatıra Saklama Ofisi
  • Haykırış
  • Hikâye
  • Hikmet
  • İsmet Özel
  • Karikatür
  • Kitap
  • Kitap Pusulası
  • Mektup
  • Mısra Güzeli
  • Nümayiş
  • Orada Neler Oluyor?
  • Poetika
  • Portre
  • Sâdî Şirâzî
  • Sezai Karakoç
  • Şiir
  • Sinema
  • Sokağın Nabzı
  • Sorgulama
  • Söyleşi
  • Sözlük
  • Vasiyetim
  • Video
  • Yenilgi

Sayfalar

  • Ana Sayfa
  • Derin Yapılanma
  • Dosyalar
  • İletişim
  • Racon
  • Sen de Yaz

Seçmeler

  • 2

    Medfun Şiirler 1: Bilmez

    By Ali Söyler
    Bu ab u tâb kandan, meyhaneler de...
  • Anasayfa
  • İletişim
Copyright 2017 - Tüm hakları Edebifikir.com'a aittir...