Gönüller Küçüldü

Künye: Necati Mert, Gönüller Küçüldü, Gendaş Kültür Yayınları, İstanbul, 2002.

***

Profesyonel partici olduklarından, seçime asılmamaları gerekiyordu, asılmadılar; hatta, söylenenler doğruysa eğer, oylarını da başka partilere attılar. Rantçılar, asalaklarsa -ki çoğu sanayicidir, müteahhittir, merkezde iş tutmuş tüccardır- malum. İzzet Bey’e, kala kala altın safiyetindeki insanlar kalıyordu: dükkâncılar, mahalleliler, hurma insanları, toprağa ve şiire sevdalılar, dar sokaklardaki serçeler, karanfiller, sardunyalar… (Sf. 13-14)

“İngilizce’sinin iyi olması… her şeyinin iyi olacağı demek değil… elbette. Hem… İngilizce’yi de… ne kadar… bilebiliriz ki…” (Sf. 24)

Betül bunlardan memnun da. Çünkü zengin yaşıyor. Hem de nasıl! Düşünün, Betül bir özel lisede öğretmenlik yapıyor, aylığı yüksek, ama bu aylık, onun rujuna bile yetmiyor. (Sf. 34)

Bir kadınla bir erkeğin yan yanalığının kendine mahsus rüzgârı vardır, eser, mutlaka eser, aşk için esemiyorsa nefret için eser, sert eser, hafif eser, mutlaka eser. (Sf. 35)

Alışveriştesiniz. Şapka alıyorsunuz. Beğenmişsiniz ama, bir de küçük bir indirim istiyorsunuz. Verilmiyor. O zaman şapkadan da vazgeçersiniz ya hani, işte öyle bir şeydi. (Sf. 60)

Şehre baktı. Yalnız, dalından uzağa düşmek istemiş ve istediği gibi de düşmüş bir armudun baktığı gibi baktı. (Sf. 70)

Uzattı Emre. Yeni çıkmış bir sözlüktü: Öz Türkçe Sözlük. İhtiyar aldı, açtı, çevirdi, bir yere takıldı, okudu, okuduğum doğru mu acaba’yla bir daha okudu, yarı hayret, yarı öfkeyle: “Lailaheillallah!” dedi, “Lisanımızda ‘L’ ile başlayan kelime yokmuş.” (Sf. 93)

Doğru! Mağazalar büyüdü, gönüller küçüldü. (Sf. 99)

Elleri fazla geldi. Ellerini göğsüne koymak geldi içinden. Koymak ve ikizlerini sanki öyle korumak. (Sf. 113)

“Şehir doğar, ne olacağını bilmez.” der, “Büyür, yaşadıklarını merak eder.” Bir an durur, devam eder: “Şehir zamanla çözülür.” (Sf. 140)

Adam olan adam, sana bakıp okul yaptırmaz çocuğum! (Sf. 150)

Hulusi Bey, “Hayrola nereye?” diye sormayacak ama, Suzan sorulmuş gibi cevaplayacak, soğumamış bir sesle kem kümleyecek. (Sf. 159)

Aktaran: Muhammet Emin Oyar