Mektuplar

Mektuplar, Wiiliam Faulkner’ın 1918-1962 yılları arasında yazdığı çok sayıda mektup arasından seçilen geniş ve tipik bir seçki sunmaktadır. Bu mektuplar, yazarın zihninin içyüzünü anlamamıza imkân tanıyıp sanatının derinliğini, kaynaklarını, amaç ve yöntemlerinin yanı sıra temel aldığı estetik, felsefî, sosyal ve politik görüşleri ortaya koymaktadır.

Mektuplarda Faulkner’ın çeşitli yönleri de gözler önüne serilmektedir: Ailesi, dostları ve mesleki açıdan muhatap olduğu kişilerle diğer yazarlar, yayıncılar, editörler, ajanslar, yönetmenler, yapımcılar ve okuyucularla ilişkileri… Yurtdışından gönderdiği mektuplara ilaveten çoğunlukla sanatı ve bu sanat yoluyla geçimini sağlamada giriştiği savaşıma ilişkin mektuplar kaleme almıştır.

Mektuplardan bazıları Absalom, Absalom!, Requiem for a Nun, the Snopes Trilogy ve son romanı The Reivers dâhil eserlerinin birer müjdecisi niteliğindedir. Kitaplarının kurgulanıp gelişimleri de mektuplardan izlenebilmektedir: The Hamletın özenle inşası, A Fableın yazılışındaki sıkıntılar vs. Ayrıca The Sound and the Furynin tashihi ve The Wild Palmsın ismi gibi meselelerde editör ve yayıncılarla girdiği önemli tartışmalara da yer verilmektedir.

İşte size tadımlık 2 mektup:

Faulkner Paris’te kaldığı dönemdeki adresi olarak zihinlere kazanan 26 Rue Servandoni’ye taşındığı gün annesine mektup yazmıştır . Cadde, Aziz Sulpice kilisesinden Lüksemburg bahçelerine dek uzanmaktadır.

Bayan M.C Faulkner’a

18 Ağustos 1925

Sevgili Anneciğim,

Bu gün taşınıyorum. Lüksemburg bahçelerinin hemen köşesinde oturup yazı yazabileceğim şirin mi şirin bir odam var. Bahçelerdeki her şey çocuklar için- Fransızların bebeklerini sevme tarzları çok hoş. Çocuklara sanki yetişkinlermiş gibi davranıyorlar-sokakta beraber yürüyorlar, bir adam veya bir kadın ve bir çocuk, sanki yaşıtlarmış gibi beraberce konuşup gülüşüyorlar.

Burası oldukça güzel, ancak gitgide şehirlerden fazla bıkmaya başladım. Sanırım bir hafta içinde büyük şatoların bulunduğu Taoraine’a ve kıyıdaki Birttany’ye doğru yola çıkacağım. Gelecek ay İngiltere’ye gitmeyi düşünüyorum. Bir ya da iki haftalığına.

Dün Mona Lisa, gerçek Kanatlı Zafer ve Venüs de Milo’yu görmek için Louvre’a gittim. oldukça güzeldi, özellikle de Degas, Monet ve Chavannes gibi az çok modern sanatçıların resimleri. Ayrıca daha önceki gün oldukça modernist bir sergiye gitmiştim-futurist ve vortitis.Bir ressamla konuşuyor- dum, gerçek bir ressamla. Asla sergi gezmiyormuş. İğrenç şeyleri resmetmek tamam, ancak onlara bakmaya gelince daha ziyade Lüksemburg bahçelerine gidip çocukları kayık yüzdürürken izlemeyi yeğliyormuş. Onunla aynı fikirdeyim.

Billy

*****

Bay William Stanley Braithwaite’e

(Şubat 1927)

Sevgili Bay Braithwaite

İki yıl önce Four Seas A.Ş ”The Marble Faun” isimli bir şiir kitabımı bastı. basım maliyetlerini ödedim ve elimde Bay Brown tarafından imzalanmış olup telifinin olağan olduğu şekilde tarafıma ödeneceğine dair imzalanmış bir anlaşma var. 1925 sonbaharında bana 81 dolar borçlu olduklarını gösterir bir not aldım. Ne bu parayı aldım, ne de mektuplarıma bir cevap, taahütlü bir mektubun postane tarafından alındı belgesinin dışında.

Bu insanlar hakkında bana herhangi bir bilgi verebilir misiniz? Acaba bu onların olağan prosedürü müdür? Herhangi bir yasal vasıtaya başvurmaksızın -ki buna güç yetiremem -bu parayı almamın başka yolu var mı ?Az ya da çok gündelik el emeğinden gelen gelirin ötesinde bir gelirim yok.

Bu bilgiyle sizi rahatsız ettiğim için lütfen bağışlayın, ama böylesi bir hususu tam olarak kime soracağımı bilmiyorum.Birilerinin bir şairi soyacağı aklımın ucundan bile geçmezdi. Bu bir fahişeyi veya çocuğu soymak gibi bir şey. Şayet güneyde ki iyi yada kötü tüm şairlerin hamisi olarak bildiğimiz yegane ulusal edebiyatçı olmasaydınız, sizi rahatsız etmezdim.

Saygılarımla

William Faulkner

Not: ” The Lilacs” isimli şiirimi son antolojinize almanızdan ötürü size teşekkür etme fırsatını veriniz.