Feyyaz Kandemir, Edebifikir okurları için klasik şiirimizden bir seçki daha hazırladı.
***
Beni bende demen bende değilem
Bir ben vardur bende benden içerü
Yunus Emre
Bendesün sen bendeyüm ben tapuna
Bendeyüm ben niçe ki sen bendesün
Kadı Burhaneddin
Ger ben ben isem nesin sen ey yâr
Ger sen sen isen neyim men-i zâr
Fuzûlî
Hep senin’çindir benim dünyâ cefâsın çektiğim
Yoksa ömrüm vârı sensiz neylerim dünyâyı ben
Bâkî
Gel gel beri kim savm u salâtın kazası var
Sensiz geçen zaman-ı hayâtın kazası yok
Nesimî
Âlemin âlâyişinden cümle pâk ettin beni
Hayâlî
Rind-i melametiz bizim hâtırımız güzeldedir
Bize öğüt veren sanır gönül ile göz eldedir
Şeyhî
Gitti mecnun hâne-i dehri bana ısmarladı
Bir harâb evdir kalır dîvâneden dîvâneye
Lâedri
Cünûn mülkün bana ısmarladı Mecnûn ise gitdi
Bâkî
Ben gidem bu ten sarâyı yıkıla vîrân ola
Niyâzî-i Mısrî
Su bulanmadan durulmaz dil mükedder olmadan
Kemalpaşazâde
Geçmiş zamân olur ki hayâli cihan değer
Hayâlî
Devran ki beni mezâda saldı
Bilmem kim idi satan kim aldı
Fuzûlî
Mürûr-ı vâde-i yâre inanma sen Ahmed
Gama inan inanırsan ki eski yârindir
Ahmed Paşa
Gözüm ki kâne boyandı şarâbı neyleyeyim
Ciğer ki odlara yandı kebâbı neyleyeyim
Ne yâre yaradı cismim ne bana bilmem hiç
İlâhi, ben bu bir avuç türâbı neyleyeyim
Şeyh Saffet
Ağlarım hâtıra geldikçe gülüştüklerimiz
Şinâsi-i Kadim
Bugün şâdım ki yâr ağlar benimçün
Lâedri
Hemân ağlayı geldim âleme ağlayı gittim ben
San ol nilüferim kim suda bittim suda yittim ben
Lâedri
Gittin amma ki kodun hasret ile cânı bile
İstemem sensiz olan sohbet-i yâranı bile
Neşâtî
Geldi ammâ neyleyim, sensiz bahârın şevki yok
Recâizâde Ekrem
Handân ol gönül ki visâl ihtimâli var
Firkat kemâle erdi kemâlin zevâli var
Taşlıcalı Yahyâ
Gönlümün leylâdan özge olmasın endîşesi
Hayâlî
Hiç aşktan özge şey reva mı
Sarf etmeğe gevher-i kelamı
Şeyh Gâlib
Aşk gelicek cümle eksikler biter
Bitmez ise ko ki kalsın n’olusar?
Âşık Yunus
Noksanı yokdur ol kişinün kim seni seve
Her kim ki sana âşık ola ol tamam olur
Hayalî
Ateş kesilir geçse sabâ gülşenimizden
Selimî
Ruhsârını ey dilber âyîneye benzettim
Vah vah ne hatâ ettim ayı neye benzettim
Enderunlu Vâsıf
Bir bûse mi bir gül mü verirsin dedi gönlüm
Bir nîm tebessümle o âfet gülüverdi
Zâtî
Niçin sık sık bakarsın öyle mirat-ı mücellaya
Meğer sen dahi kendi hüsnüne hayran mısın kâfir
Nedim
Yârsız kalır cihanda aybsız yâr isteyen
Ahmed Paşa
Her ne cevr etsen cefâ kılsan kulun ferman-berüm
Öldürürsen hoş vefâ döğsen safâ söğsen duâ
Hasbî
Hoşdur bana senden gelen
Ya hil’at ü yâhud kefen
Ya tâze gül yâhud diken
Kahrın da hoş lutfun da hoş
Gelse celâlinden cefâ
Yâhud cemâlinden vefâ
İkisi de câna safâ
Kahrın da hoş lutfun da hoş
İbrahim Tennûrî
Vefa resmin unutmuşsun diye incinmezem zira
Bu kim benden cefa kem eylemezsen hem vefâdandır
Fuzûlî
Güç neşâtın kademin kalbe alışdırmakdır
Yoksa gam her ne zamân istese hâzır bulunur
Nâbî
Dilde gamzen oku var iken gamun gönderme kim
Konmak olmaz ey sanem mihmân mihmân üstüne
Cem Sultan
Dilde gam var şimdilik lutfeyle gelme ey sürûr
Olamaz bir hânede mihmân mihmân üstüne
Râsih
Şifâsı olmayan bîmâra sıhhatdir helâk olmak
Fâmî
Her firâkın bir visâli her belânın âhiri
Her cefânın bir vefâsı her gamın pâyânı var
Taşlıcalı Yahya
Halk içre bir âyineyim herkes bakar bir an görür
Her ne görür kendi yüzün ger yahşi ger yaman görür
Niyâzî-i Mısrî
Sür çıkar ağyârı dilden tâ tecellî ede Hak
Pâdişah konmaz sarâya hâne ma’mur olmadan
Şemseddin Sivâsî
Var mı bir ruhsâre kim hattı siyehfâm olmaya
Dehr içinde hangi gün gördük ki akşam olmaya
Cinânî
Senden bilirim yok bana bir fâide ey gül
Gül yağını eller sürünür çatlasa bülbül
Osman Nevres
Dediler kim hazân eyyâmı geldi vakt-i işrettir
Bahârından ne buldum kim bulam ânın hazânından
Hayâlî
A’lâlara a’lâlanırız pest ile pestiz
Rûhî
Âşinâya âşinâ bigâneye bigâneyiz
Nef’î
Yâr içün agyâr ile merdâne ceng itsem gerek
İt gibi murdar rakîb ölmezse yâr elden gider
Avnî
Ruhsat bulunur dâmen-i canân ele girmez
Canan bulunur gûşe-i imkân ele girmez
Haşmet
Kudemanın görüp âsârını biz zevk ettik
Kudema görmedi hayfa bizim âsârımızı
Nâbî
Son Yorumlar