gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
felâketim olurdu ağlardım
…
Hatırladınız mı?
Biz hiç unutmadık.
Kesinlikle hayırsızın tekiydi.
Ve şimdi Attila İlhan’ın yarım bıraktığı işi tamamlamak için yola çıkıyoruz.
O ‘hayırsız’ı Kadıköy’de arayacağız ve işini bitireceğiz.
Bize hep hüzün, bize hep sessiz harfler, bize hep dar koridorlar…
Şimdi yaşamak keskin bir ayrılıktır, göğsümüze saplanan.
Not: Şiirde bahsedilen hayırsızlar nümayişimize katılamazlar. Peşinizdeyiz…
Yer: Kadıköy
Tarih: 16.06.2012 Cumartesi
Saat: Akşam suları
editor@edebifikir.com
Son Yorumlar