Dünyanın renklerini görebilmek için
Tozlu toprak kuruntusu, onmaz bir rüzgar ile
Yeniden yeniden yeniden serçe tuzakları kurdum içime
Kulağında gelecek birikmiş caddeler kadar
Heyecanlıyım aslında
Kederli ama iyi, kederli ama sessiz bir palyaço olmak için
Cümle sabah kanattığım rüyalardan sonra
Hatrına çevirdiğim sayfaların kozasını
Boyuyorum ısrarla gül ve çocuk, gül ve çocuk kadar
Gün tüm yorgunluğuyla sızarken köklerime
Havf ve reca arasında bir yerde
Çiğdem çiçeğinin boynunda bir saat
Bir saat ki helâk olunan günlerin sırrı
Çamurun kalbinden görüyorum oysa izimi
Duvarında asılıyım kendi tüfeğimin
Az bir merhamet çokça huzursuzluk tozu yuttum bir gece
Tutup söktüm tunç dikenlerimi bir bir
İri kemik, kıraç bir rüya, körelmiş bıçak gibi
Anladım artık
Işığı sönmeyince içimin görünmüyor dünyanın renkleri
Sinem Çağlancı
Resim: George Inness
Son Yorumlar