yaşama üvey, ezgin bakışlar atan
yürürken sokağa suskunluğunu yayan
devrik cümle ki anlamını kovalayan
çıplaklığından utanıp kelimelerle giyinen
işitmediği sükût kalmayan
gavur harflerin üzerindeki cambaz
güne apaçık bir yara
her gün yeni bir gün için hafızasını silen
hayata yakalanan ürkek tavşan
karanlık bir orman
yırtıcı soğuk
göğsümden
bir yılan süzülür şehre her gece
bir de ben
Sulhi Ceylan
Yedi İklim, Kasım 2015
Son Yorumlar