Pencerelerimi kırdım, pervazlarımı söktüm
Sen ki bir başkasına yurt oldun
Buna ağlayacağım
Kalbim kelimelerin yitirdiği anlamlara ev
Hani katı olan buharlaşırdı
Buna da ağlayacağım
Ben bu saatten sonra kir tutmam
Dışımda değil içimde yürür yüzbinler
Fazlasıyla tanıdık yorgun insan yüzleri
Anladım artık herkes herkesin polisi
Kılıktan kılığa bürünür üniformalı aşklar
İnsan kendi kendinin sokak gösterisi
Bunlara ve dahasına
Ağlayacağım, haykıracağım
İnsan kendi kendinin serabı
Elbet bunu da öğreneceğim
Sulhi Ceylan
(Yedi İklim Dergisi, 327. sayı)
Son Yorumlar