Kazıttım Kumral Saçlarımı

Say ki kıyamet kopmak üzere
İsrafil’in elinde sur
Dön

Göklerin kapısına asıldıydım, yüzüme koyu bir gölge indiydi

Elimde bir karadelik -ne acı-
Üşür varlığımın dört bir tarafı
Hayat ki sapmalar gittikçe alçalmalar
Döndüm durdum da kumral saçlarımı kazıttım

Kestim kalan yıllarımı olan oldu
Kötümserim, sisliyim, sarmaşığım
Kurusun giderken sallandığım el
Sen yine esişinden öp bir rüzgârı

Hayretler içindeyim bir el sallamasını
Bir hayat ile ödeyene
Öldüm de öldüm yıllarımı biçtim
Dön

Sulhi Ceylan