Lâedrî

Lâedrî
seni leylak kokuları arasında yazacağım
gök giysili kuşların uslanmaz çığlığında
bir ben yazacağım ve kimseler
bilmeyecek seni Leninci bir şehirde
aşk simsiyah bir engerek gibi
esmer zehirler salmasa içime

Enfüsi
bir eglog mudur
denizlerden dağlara uzanan
şu nasırlı ses
ki bu ses
gönlümde bir rüzgar gibi
gezinen ince keder

Yeldir
izini sürmekte
gönlümün hüzünlü yollarının
Herakles’in yıkılmış tapınaklarında
serinleten ateşlerini göreceksin İbrahim’in
kalarak altında savrulan küllerin
yılma ve ilerle
Musa’nın asası değecek küllere
ve sen gönlümün sesini işiteceksin

Lâedrî
karanlığıyım bir mağaranın
yeraltı orkestrasının
ilahi gülümsemesini saklayan
ruhumun sabrından
sana sardunyalar koparan
lâedrî
kaç yaşamın ölümüdür bu ölümüm

 

İbrahim Hakkı Öztürk