Nemli Gölge

 

Şahin Aslan’ın yeni şiirini yayınlıyoruz.

 ***

Nemli Gölge

nemli duvarda gölgesinden gâm yer, zencidir avuçlarımızın ayası,
bir avuç toprağı marazlı, “ol” dedi olmamaya çare yok,
fırtına tutulmuş ciğerde bir muhtaçlık belirdi sonsuz sızı,
bildimdi ilk nefes, vaad etti kaskatı bir tanımsızlığı

uzayıp giden bir şey, tozlu topraklı bir yol bildimdi,
döne döne gittik, boşluğun gezgini gezegen reisimiz,
-döne döne bu döngü bittik-

yine de uzayıp giden bir şey diye bildik, itikâd ettik neye itimâd,
zaman mı demiştim, ân’a sûi zan etmiştik, ân’a gelen bu kaçıncı zam?

ben dağların itirâzının günâhıyla gebe,
ben parmak uçlarımda gezegenler çeviren insan,
ben evrilen ölümüme her dem korku tuzak,
ben “uyan” dedi yeniden kaçtımdı mahşerde,
çulsuz göçebe…

ben nemli gölge,
duvarda avuç izlerine tutundum bir zencinin,
ağular serpti toprağıma kara bulutlar ardından hâin mücerret,

fırtınalar söndürdü ciğerim…