Etim ve ruhumla buradayım, henüz ölmedim
Yıllarımı sırtlandım, umut etmek için çok yaşlıyım
Tutkunun kanat olduğuna dair şüphelerim var, sizin yok mu
Aynada sürekli cesedini selamlayan benden, başka bir şey beklemeyin
Her nefes geçmişe hatıra taşımaktır, isteyen inanmayabilir
Hatıralar ümit doğurur diyecektir birileri, buna da
Hiç zorlamayın, insan kendi ümitleri için tutulmuş seri katildir
Bakın işte güzelliğini kaybetti böyle dümdük yazınca bir şeyleri
Umut işte bir gençlik hastalığı, mesela mavi gözlü bir ahu
Ahu dedimse sana bana yar olmaz sakın aldanmayın
Kızılelma, ütopya, uzaktaki gidilmeyen köy ya da her neyse
İnsan bir çift göz arıyor dinlenmek için bunu da buraya
Yavaş yavaş sıyrılıyorum, dünyaya kapayınca gözlerimi
Saksıların toprağını yokluyorum, parmaklarım haykırıyor
Bir bilseniz ellerimde bıktım ağaçları ve sarpasarmaşıklar
Umut muydu neydi o dilberin adı, sesim gelmiyor mu
Şimdi bir beğeni, bir RT lütfen, yorum da yazsanız ne iyi
Bakın dünya nasıl güzelleşti, bana dokunmayan yılan yaşadı
İnsanlık kaf dağında bir kuş, biz dünya cehennemindeyiz
Ne diyordu ajanslar: Her gün bir litre umut sağlığa iyi…
Sulhi Ceylan
(Yedi İklim Dergisi, 365. Sayı)
Resim: Reiji Hiramatsu
Son Yorumlar