Tekdüzelik sadece makinalara has bir özelliktir. İnsan ise gelişim ve devinim içinde olmaya muhtaçtır. Öyle ki “bir iş bittikten sonra diğer işe koyul” ayetinde çalışmanın ve bir işten sonra diğerinde dinlenmenin bereketinden bahsederken her işin sonunda mükâfatını Allah’tan beklemenin manevi rahatlığını da sunar bizlere. Bu durum aciz olduğumuzu, her işi tek başımıza gerçekleştiremeyeceğimizi, benliğimiz dışında manen yüksek bir güce kuşkusuz bir şekilde kök salıp beklememiz gerektiğini de vurgular. Lâkin içinde bulunduğumuz çağ beklemeyi ortadan kaldırarak sadece soluksuz bir şekilde çalışmayı önemserken üst bir güç tarafından desteği de görünmez kılar. İnsanın boşluğa düşmesi ve yalnızlaşmasının da müstakbel zemini hazırlanmış olur böylece. Bu yüzden ara ara dinlenme ve beklemeler olmamasından ötürü “tatil” dediğimiz bir kavramı yaşatmaya devam ederiz.
Modern birey için boş vakit eksiklik ve anlamsızlık hissi uyandırır. İnsan, vaktini nasıl değerlendireceğini bil(e)mediğinden genelde ziyan eder. Bu yüzden boş vakit kavramı ya da Ahmet Murat’ın deyimiyle “avarelik görgüsü” okullarda öğretilen bir ders olmadığı gibi avarelik görgüsü edinmeyen bireyin vaktini ziyan etme alışkanlığını edinmiş olacağını belirtir. Beklemek, içerisinde eylem barındıran en gürültüsüz olgunlaşma, zihni havalandırma ve mayalama evresidir. Ayrıca beklemek; uğraştığımız işlere ayraç koyarak başka işlerle kendimizi meşgul edip önemli gördüğümüz asıl işin demlenmesine yardımcı olur. Eğer bir birey beklemenin lütuf olduğu bilincine varmamış ise hayat rüzgârında savrulmaya da mahkûm olur.
Mehmet Dinç’in “Beklemek Nimettir” konferansında “Waiting” adlı bir parça açmıştı. (https://youtu.be/IR_TQT8M_lo) Parçanın başında beklemekten sıkılan bir insanın masaya vurarak çıkardığı sesler duyulurken yavaş yavaş sıkıntı, devam eden ritmik hareketlerle muhteşem bir müziğe dönüşmeye başladı. Can sıkıntısı, kendi müziğini oluşturmuştu. Sıkıntının şarkısı, şarkının sıkıntısını içeriyordu. Beklemek tam böyle anlarda cömert davranarak hayatın, ritmini bulmasına yardımcı olmuş ve masada yeteri kadar beklemeyi öğrenenlere hayat yardım edecekti. Can sıkıntısı, ruhun gelişimi ve bireyin kendine özgü sanat biçimlerini bulması için ya da yaşamın hokkabazlıktan ibaret olduğunun farkına varılması için gereklidir. Beklemek için de aynı durum söz konusudur. Beklenti de beklemekten gelir. Beklenti içinde olan, beklemeye hayat soluğu üfler. İç dünyasında hayatın imgesini yeniden yeniden kurar. Beklenti, insanın içinde büyüdükçe beklemenin toprağını temizler. Eylemsiz eylem hâli gibi görülse de hayatın kriz anlarında duyguları yatıştırmaya ve anlamaya da fırsat sunar. Bazen çaresizliğin farkına varılması, görünmeyenin görülmesi için beklemek gereklidir. Zaman, en onulmaz yaraları iyileştirerek bir madalyon gibi yılların saçlarına kirazlar takar. Beklemenin oluşturacağı yılgınlığı yaşamın renkleriyle süslemiş olur böylece.
Sinem Çağlancı
Beklemek Dosyası Yazıları
Tarihin Bekleyen Yüzü: Girit
Beylik Bir İş Olarak Beklemek
Beklemenin Halleri
Beklemek
Bekleyen ve Beklenen
Beklemek Zamana Şahitlik Etmektir
6 Yorum