Ay Gidiyor

Gözünden sakındığı, dokunmaya kıyamadığı, çok sevdiği küçük çocuğu trafik kazasında hayatını kaybettiğinden dolayı şimdi sokağın üzerinde tebeşirle ölü bedeninin çizimi durmaktadır. Başından, küçük bedenine, arabanın çarpmasıyla bacaklarını bir pergel gibi açmış haliyle tebeşirle çizili bir şekilde sokak üzerinde işte öylece durmaktadır. Anne, gök morarmaya, yağmur taneleri hafiften sokağa düşmeye başladığında eline tebeşirini alıp ölü çocuğunun sokakta tebeşirle çizili yerine yaklaşır. Onun yanına uzanıverir. Onunla konuşur. Dertleşir onunla, halini hatrını sorar. Karnının acıkıp acıkmadığını sorar örneğin, anaokulunda bugün bir sorun yaşayıp yaşamadığını sorar. Dertleşir onunla ve beyaz tebeşirli başını okşar. Yağmur şiddetini artırdığında, çocuğun tebeşir bedeni damlalarla kaybolmaya yüz tuttuğunda, kadın elindeki tebeşirle çocuğun bedenini, dizleri üzerine eğilerek canlı tutmaya çalışır. Yeniden ISLAK SOKAK üzerine çocuğunun asfaltta silinen bedenini görünür kılmaya çalışır. Yağmur çocuğun tebeşir hatlarını siler, anne ise çizimin ve ana hatların silinmemesi için debelenir. Sırılsıklam olmuştur anne ve elindeki tebeşir de ıslanmaktadır. Tebeşir elinde ufalanmaya başlar.

Ahmet Sarı

Künye: Ve Asma Yaprakları Gibi Titreyen El, Ahmet Sarı, Çizgi Kitabevi, Konya, 2013, Sayfa 72.

DİĞER YAZILAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir