Yazar olacak bebek…
***
İki yaşını doldurmak üzereydi. Yürümeye hatta koşmaya başlamıştı. Fakat bez illetinden hâlâ kurtulamamıştı.
Oturma odasında annesi ve babası televizyon seyrederken o da oyuncaklarıyla oynuyordu. Birden ayağa kalktı, annesine seslendi. Annesi, “Ne var, ne oldu” diyerek ona döndü. Bebek derdini diyemedi. Ellerini belinde kavuşturdu ve üst dudağını alttan çıkan iki dişiyle ısırarak annesine mahzun bir bakış attı. Annesi olup biteni anlayınca, “Yine mi altını pislettin. Yeter be! Daha altını değiştireli yarım saat olmadı. Değiştirmeyeceğim işte, pişik olsun” deyince o mahzun bakış gitti ve kafasını tekrar televizyona çeviren annesine doğru boşluğa bakarcasına bakmaya başladı. Annesinin bu sözleri iki yıllık onuruna dokunmuş olmalı ki intikam planları kurmaya başladı.
Biraz bekledikten sonra iki elini de bezinin iki bandına götürdü. “Cırt” sesiyle birlikte bezi yere düştü. Annesi de sesi duyar duymaz ona döndü ve “Hayııı…” diye çığlık attı. Annesi “hayır” diyemeden bebek, bezine bir tekme atıp ters yüz etmişti bile. Onunla da kalmadı, koridorun sonuna doğru paytak paytak koşmaya başladı. Bebeğin bu kaçışıyla koridor da mayın tarlasına döndü. Annesi sinirden kıpkırmızı olurken, olayı başından beri seyreden babası da kahkahalara boğuldu.
Muhammet Emin Oyar
1 Yorum