Mehmed Âkif Ersoy – Sâdî

Mehmed Âkif Ersoy’un, 25 Teşrin-i Sânî 1326 (25 Kasım 1910) tarihinde Sırât-ı Müstakim’in Hasbihal köşesinde “Sa’dî” başlığıyla yayımladığı yazısı, gerek

Gülistan’dan Güldeste

Künye: Sa’di-i Şirazi, Gülistan, Haz: Prof. Dr.  Azmi Bilgin, Semerkand Yayıncılık, 2010, İstanbul. *** İki şey akıl bulanıklığına delâlet eder:

Âşıkların Solmaz Bahçesi: Gülistan

“Mana Gülistanının Bülbülü: Sâdî Şîrâzî” dosyamızın beşinci yazısını Ferhat İnan yazdı.*** Aşk hikâyeleri, edebiyat ve tasavvuf geleneğimizin bitmez tükenmez kaynaklarından

Bostân ve Gülistân’ı Okumadan Evvel

“Mana Gülistanının Bülbülü: Sâdî Şîrâzî” dosyamızın dördüncü yazısını Mehmet Ali Özkan yazdı.*** Şeyh Sâdî Şirâzî Doğu edebiyatının zirve isimlerindendir. Farsça

Sâdî Şîrâzî ve Sehli Mümteni

“Mana Gülistanının Bülbülü: Sâdî Şîrâzî” dosyamızın üçüncü yazısını Feyyaz Kandemir yazdı.*** Sâdî Şîrâzî’nin (v.1292) bilgisi kadar görgüsünü de yansıttığı ve

Bir Klasik Olarak Gülistan

“Mana Gülistanının Bülbülü: Sâdî Şirâzî” dosyamızın ikinci yazısını Sulhi Ceylan yazdı.*** Var olmak, bir hikâyeye konuk olmaktır. Biz sadece kendi

Ruhun Mânevî Bahçevanı: Sâdî Şirâzî

Edebifikir, bu kez sayfalarını Sâdî Şirâzî’ye açıyor. Yazarlarımız, kaleme aldığı eserlerle yedi yüz yılı aşkın bir süredir gündemden düşmeyen, kendisini

Gülistan

Kitaplar bir tüketim unsuru haline gelmeden önce toplumumuzda “kitap eskitmek” diye bir tabir kullanılırdı. İnsanlarımızın sürekli okudukları, kendilerini inşâ ettikleri