Bu yazı, Kahramanmaraş mahreçli Evelahir dergisinin Mayıs-Haziran 2021 tarihli 4. sayısında neşredilmiştir. Yazarımız Mehmet Raşit Küçükkürtül, kendisine editörümüz tarafından yöneltilen

Bu yazı, Samet Çıldan’ın 08.05.2023 tarihli “Kalırken Söylenmiştir” başlıklı yazısına cevaben kaleme alınmıştır. *** “Ahmet Abi, güzelim, bir mendil niye

(23 Nisan 1987 Dolunay Şiir Şöleni – Kahramanmaraş Sağdan sola: Mektubun kendisine yazıldığı Ahmet Doğan İlbey, Abdurrahim Karakoç, Halit Uğur)

çekip gidiyorum, çıkıp gittiğim bütün şehirlerden. günün ilk ışıkları, asfalt ve tarlalara düşen otobüs gölgesi… uzayıp kısalan otobüs gölgesi… susamış

henüz küçük bir çocuktum. küçük bir çocuktum ırmağın kenarında. büyük bir kayanın üzerinde dolaşıp duruyordum gecenin karanlığında. kadınlar… köyün kadınları

Haftalardır mektup yazamadım sana. Üzgünüm. Çok… Ama sürekli aklımdasın. Zihnimde sana mektuplar yazıyorum, sadece harflere dökülmüyor. Bazen yazmanın herhangi bir

Felsefe tarihinin vurucu cümleleri var. Bunlardan biri de “Dil varlığın evidir” sözü olup Martin Heidegger’e ait. Filozofun neyi kastettiğini bilmek

“Gönül ve aşk meselelerinde akıl, bataklığa düşmüş eşek gibidir, çırpındıkça daha da batar.” Ömer Tuğrul İnançer   Sana, her pazar

Hep ayrılık, keder ve hüzünden bahsedecek değilim ya! Biraz da erenlerin hallerinden anlatmak istiyorum sana. Onların görklü nazarından… Bilginin güç

İçimde tarif edemediğim bir acı var. Tarif edemiyorum çünkü sebebini bilmiyorum. Sadece hissediyorum. Belki de yokluğunla başlayan sürecin bir sonucu

Bazen sohbetlerimizde sana İbn Sina’dan bahsederdim. Büyük filozofun, Ebu Said hazretlerinin müridi olduğunu söylediğimde çok şaşırmış ve olmaz öyle şey

Yokluğunda olanlara dair… Durum hiç iyi değil. Her geçen gün toplumsal cinnetimiz artıyor. Yıllardır dünyanın altına kocaman bir el bombası

Dört bir yanım ölümle çevrili. Sevdiklerim birer birer görünmez oluyor. Vadesi dolan her dostumla birlikte hatırlarım da ölüyor. Hatırladıklarım ve

Yıllar var ki sana mektup yazmadım. On üç koca yıldan bahsediyorum. Çünkü yazdıkça yanlış anlaşıldım, yanlış anlaşıldıkça kendime kızdım. Sen