Ağzım Umutlara Fırtına

Kayıtlara geçmesini isterim, kafayı yemek üzereyim
Uyandım, günahı tanıdım, uyandım kadını
Dünyanın ne’liği, ben’in hakikati, insanın sonsuzluk sancısı
Şeyhim, tüfeğimi dolaba kilitledim

Yeni mağlubiyetler süslüyor yüzümü, günlüğümü zincirliyorum
Mutluluk hangi fotoğrafta göz kırpar, gülümse çekiyorum
Bilirim meraklıdır doktorlar dokundukları yaraları dikmeye
Kalbim çığlıklar kuyusu, ağzım umutlara fırtına
Şeyhim, insanlar örgütlü kötülük yapmada çok mahir

Hayatın anlamı mı dedi biri, dur sakın girme içeri
Arkası yarın, vurdumduymaz günler ve lekeli camlar
Dilimde heyecanı soyulmuş cümleler, kırık dökük
Hayat biraz da karşılaşmalar toplamı değil mi
Şeyhim, aynadaki suretimden çok korkuyorum

Sulhi Ceylan

Yedi İklim, 337. sayı

DİĞER YAZILAR

2 Yorum

  • Karanlık
    Ve yolu aydınlatan lambaların ışığı
    Radyoda çalan kavuşmasız şarkılar
    Cam kenarını süsleyen hayaller
    Mavili tabelaların soğuk umarsızlığı
    Şeyhim arabanın tekeri zalimce dönüyor..

    Karanlık
    Öne eğilmiş başlardan yükselen çığlıklar
    Uykusuzluğa nispet uyumayan arzular
    Yol kenarlarında canavarlaşan fabrikalar
    Düşleri karartan lambalar yanıyor
    Şeyhim yollar uzadıkça umutlar kısalıyor..

  • Elif , 30/04/2018

    Hây’a doğru düştü yola
    Güçsüzlükle düştü yola
    Halvet ile yürüdükçe
    Ref ref ona binek oldu.

    Bir cân vardı, bîcân kaldı…

    Gözlerinde âbı hayat
    Hâfisinde bir güzel yâr
    Ve âhfada bir cân coşar
    Bir gönülle hemdem oldu.

    Bir cân vardı, bîcân kaldı…

Elif için bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir