gözlerine ay ışığı kaçmıştı bu yüzden mecnûn
bu yüzden benim yüzümde bir zenci hem bir solgun
elinde çifte çubuk, çifte buruk, bir hünerli bir tutuk
suyu ararken boğuldu zenci, suya eğildi ve sustu mecnûnluk
ben o vakitler çöle meyledip aklım takılı dalına ormanın
omzumda baltası ustamın ve karanlık görülmez zencisi ormanın
biz bir gölge gibi sıyrılmıştık yola revandık bir meltem ardındaydık
biz bir gölgenin atan damarı, şah olup şehlâ yanan, o bakışı biz bulduk
“kum tanesine itimâdımız yoksa’ydı çöl’ce itibârımız olmazdı
damlaya itikâdımız yoksa’ydı göl’ce seraba kanmazdık”
ay ışığı bir çöl sunağı, baltamızı kuma vurduk
zenciyi rüyâda suya boğduk, mecnûn’a gölge sunduk…
Şahin Aslan
1 Yorum