İnsan Kendinin Serabı

Pencerelerimi kırdım, pervazlarımı söktüm
Sen ki bir başkasına yurt oldun
Buna ağlayacağım
Kalbim kelimelerin yitirdiği anlamlara ev
Hani katı olan buharlaşırdı
Buna da ağlayacağım

Ben bu saatten sonra kir tutmam
Dışımda değil içimde yürür yüzbinler
Fazlasıyla tanıdık yorgun insan yüzleri
Anladım artık herkes herkesin polisi
Kılıktan kılığa bürünür üniformalı aşklar
İnsan kendi kendinin sokak gösterisi
Bunlara ve dahasına
Ağlayacağım, haykıracağım
İnsan kendi kendinin serabı
Elbet bunu da öğreneceğim

Sulhi Ceylan

(Yedi İklim Dergisi, 327. sayı)

DİĞER YAZILAR

7 Yorum

  • mehmet raşit küçükkürtül , 11/07/2017

    edebî türler meselesini hâl yoluna koysaydık belki de sulhi ceylân şair değil, aforizma yazarı olacaktı. televizyondaki bir bilgi yarışmasında görmüştüm, adam aforizma yazarlığını hobisi olarak takdim etmişti.

    “aforizmalar (5 cilt) – sulhi ceylân, tütün kolonyası yayınları”

  • Kutu , 10/07/2017

    edebifikir yorum işini iptal mi etse

  • dideberah , 06/07/2017

    İtirazım var benim Sulhi Abi
    Katı olan buharlaşsaydı ağlanamazdı
    Öyle olmaz mıydı?
    Erimiyor mudur o?
    Vesselam

    • Zeyneb , 06/07/2017

      dideberah; kimya kanunlarına göre bazı katılar buharlaşabilir efendim….

  • noktalarbiriktirmek , 05/07/2017

    “ümidin kölesi olmaklardasın, olma !”

  • kasıp basancı , 05/07/2017

    lütfen ceylan, lütfeenn!!!
    artık şaşırt bizi!
    şoke et, dumura uğrat!
    nedir bu kendini tekrarlamalar…
    bu sade suya tiritlikler…
    bu anlamsız sayıklamalar…
    bu düzensiz düzen numaraları…
    bu…bu…bu… ya nedir tüm bunlar?

    ya ol gel, ya git gelme.

  • İsim * , 05/07/2017

    Hani katı olan buharlaşırdı
    Buna da ağlayacağım

dideberah için bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir