Ötelerin Ötesi

Ey içimdeki alev sesi, hayal köprüleri
Akrep ve yelkovanın cenk meydanı
Çalınan dikkatim ve gitme kal
Sensiz bir çığlık olur bedenim.

Hatıralar evreni, duvar fesleğeni ve beton
Demirden bir yorgunluğa sakladım sizi
Kutsadığım günahlar ve şimdiden
Bir leke olarak soldu yüreğim.

Ben sana bir gün değil, her gün sezeryan
Titrek kelimelerden müteşekkil bir cümle
Sararmış fotoğraflar ve her şey
Bir insanı sevmekle başlar.

Bıktım, taşları kaldırıp altına bakmaktan
Hiçbir şey ummuyorum senden
Yağmur parmakları, gül dikeni ve yediveren
Sensiz yaşayamam sevgilim, neden?

Bir vaşağın uyanması, kış ortasında
O dipsiz boşluk, o vahşi kar
Umutlarım, her gün intihar etmekten bîzar.
Neye yoracağımı bilemediğim oldubittiler.
Duydum ki sıyrılmışsın derinden, tebrikler!

Deniz bitti.
Bir yangına verdim mektuplarını.

Sulhi Ceylan

(Yedi İklim Dergisi, 398. Sayı)

DİĞER YAZILAR

2 Yorum

  • Davut Bayraklı , 02/06/2023

    Sulhi Ceylan şiiri gerçeği beni yakıp yıkıyor… Peki, ama neden?

  • Matmazel , 02/06/2023

    Deniz, biten bir sey olmamali.
    Lakin gidebilir…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir